โอภาส: เขียนผนังห้องน้ำ คดีที่หนึ่ง

คำพิพากษาศาลชั้นต้นโดยสรุป 

คดีได้ความตามฟ้องโจทก์ประกอบกับคำรับสารภาพของจำเลยฟังได้ว่า จำเลยเป็นบุคคลพลเรือนได้กระทำผิดต่อองค์พระมหากษัตริย์ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา112 อันเป็นความผิดที่คณะรักษาความสงบแห่งชาติประกาศให้เป็นคดีที่อยู่ในอำนาจของศาลทหาร เพื่อให้การรักษาความสงบและการแก้ไขปัญหาบ้านเมืองเป็นไปด้วยความเรียบร้อย ตามประกาศคสช.ฉบับที่ 37/2557 ลงวันที่ 25 พฤษภาคม 2557

จำเลยได้กระทำผิดกฎหมาย กล่าวคือ เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2557 เวลากลางวัน อันเป็นเวลาที่อยู่ระหว่างการประกาศใช้กฎอัยการศึกทั่วราชอาณาจักร จำเลยได้บังอาจหมิ่นประมาท และดูหมิ่น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ต่อบุคคลที่สาม โดยจำเลยได้ใช้ปากกาเขียนข้อความที่บานประตูห้องน้ำชายชั้นสอง ของห้างซีคอนสแควร์ สาขา ศรีนครินทร์ โดยมีข้อความว่า "รัฐบาลเหล่ ลิเก ปล้นชาติมาโดยแว้นควาย เหล่ ประยุทธ์ ออกนโยบายลิเก มือใหม่ งานหลักคือ โหนเจ้า (xxxx) อาวุธสำคัญ คือ มาตรา 112 โถ่ ไอ้หน้าเหี้ย! ดูหน้ามึงทุกวันนี้ มันบอกว่าใกล้จุดจบ เริ่มทะเลาะกันเองแล้วจ้า" ซึ่งข้อความดังกล่าว (iLaw-มีข้อความในวงเล็บที่ไม่อาจเผยแพร่ได้) ทำให้ร.ต.คำภา โหม่งพุฒ, นายเทพพนม ครุฑทากูล และนายกฤษณะ กองเกตุใหญ่ ซึ่งเป็นบุคคลที่สามหรือประชาชนทั่วไปที่ได้อ่านข้อความดังกล่าวแล้วสามารถเข้าใจโดยรวมว่า หมายถึง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์องค์ปัจจุบัน

ข้อความดังกล่าวทำให้คุณค่าของพระองค์ท่านลดต่ำลง และทำให้พระองค์ท่านเสื่อมเสียพระเกียรติยศ ถูกดูหมิ่น ถูกเกลียดชัง โดยเจตนาจะทำให้ประชาชนเสื่อมศรัทธา ไม่เคารพสักการะ อันเป็นการล่วงละเมิดต่อพระมหากษัตริย์ ซึ่งข้อความดังกล่าวเป็นความเท็จทั้งสิ้น เพราะความจริงแล้ว พระมหากษัตริย์องค์ปัจจุบันทรงดำรงอยู่ในฐานะอันเป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะละมิดมิได้ และทรงอยู่เหนือการเมือง ทั้งมิได้ยุ่งเกี่ยวในทางการเมืองแต่อย่างใด หากแต่ทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจมากมายอันทรงคุณประโยชน์ต่อประเทศชาติและประชาชนอย่างแท้จริง

จึงพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานหมิ่นประมาท ดูหมิ่น พระมหากษัตริย์ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112, คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน (ฉบับที่ 41) ลงวันที่ 21 ตุลาคม 2519 ข้อ 1. ให้ลงโทษจำคุก 3 ปี จำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาอันเป็นเหตุบรรเทาโทษ ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 ลดโทษลงกึ่งหนึ่ง คงให้จำคุกจำเลยมีกำหนด 1 ปี 6 เดือน

ตามที่จำเลยยื่นคำร้องขอให้ลงโทษสถานเบา และรอการลงโทษจำคุก พร้อมทั้งแนบหนังสือรับรองความประพฤติของจำเลยและเอกสารหลักฐานที่เกี่ยวข้องมาด้วยนั้น ศาลได้พิเคราะห์พฤติการณ์แห่งการกระทำผิดของจำเลยแล้วเห็นว่า เป็นการล่วงละเมิดต่อพระมหากษัตริย์ ซึ่งประชาชนเคารพเทิดทูนจึงเป็นการกระทบต่อความรู้สึกของประชาชนอย่างร้ายแรง ยังไม่มีเหตุผลสมควรที่จะรอการลงโทษจำคุกให้จำเลย ประกอบกับศาลได้ลงโทษจำเลยในสถานเบาอยู่แล้ว จึงให้ยกคำขอของจำเลยในส่วนที่ขอให้รอการลงโทษ ปากกาของให้ริบ

เหตุแห่งคดีนี้เกิดระหว่างมีประกาศกฎอัยการศึก คำพิพากษาของศาลทหารกรุงเทพจึงถือเป็นที่สุด จำเลยไม่มีสิทธิอุทธรณ์