จตุพร: แต่งชุดไทยเดินแฟชันเสียดสีพระราชินี

14 มิถุนายน 2565
 

นัดสืบพยานโจทก์

 

สืบพยานโจทก์ปาก วริษนันท์ ศรีบวรธนกิตติ์ ผู้กล่าวหา

 

วริษนันท์เบิกความโดยสรุปได้ว่า จตุพรกับพวกแสดงพฤติกรรมด้อยค่าสถาบันพระมหากษัตริย์ด้วยการจัดเดินแบบบนถนนสีลม ล้อเลียนพระเจ้าอยู่หัวและพระราชินี วันเกิดเหตุวันที่ 29 ตุลาคม 2563 เธอดูกิจกรรมเดินแฟชั่นผ่านทางเฟซบุ๊กไลฟ์ พฤติการณ์ที่เห็นคือจตุพรสวมชุดไทยสีชมพู และมีชายอีกคนหนึ่งที่สวมเสื้อกล้ามครึ่งตัวหรือที่เรียกว่าเสื้อครอปท็อปเลียนแบบรัชกาลที่สิบ โดยตัวของจตุพรเดินแบบในลักษณะการเสด็จพระราชดำเนินของสมเด็จพระราชินี มีผู้ชุมนุมนั่งในลักษณะพับเพียบทั้งสองฝั่งของพรมแดงที่ใช้เป็นพื้นที่จัดกิจกรรม และขณะที่จตุพรเดินแฟชั่นบนพรมแดงจะมีคนสองคนเดินตาม มีชายคนหนึ่งเดินตามกางร่มให้จตุพรคล้ายเป็นมหาดเล็ก และมีหญิงอีกคนหนึ่งถือพานเดินตามคล้ายเป็นนางสนองพระโอษฐ์ ระหว่างที่เดินบนพรมแดงจตุพรมีพฤติการณ์เดินหันหน้าทักทายคนที่นั่งอยู่ข้างพรมทั้งสองฝั่งทักทายคนที่นั่งอยู่ทั้งสองฝั่ง ระหว่างนั้นก็ผู้ชุมนุมคนหนึ่งยื่นมือออกมาจับข้อเท้าของจตุพรซึ่งคล้ายกับเหตุการณ์ระหว่างการเสด็จพระราชดำเนินครั้งหนึ่งของสมเด็จพระราชินี 

 

วริษนันท์เบิกความว่า ในวันเกิดเหตุเธอไม่ได้ไปดูกิจกรรมในที่เกิดเหตุ แต่ดูผ่านการรายงานของสื่อทั้ง The Standard, The Reporters และเฟซบุ๊กเพจเยาวชนปลดแอก นอกจากจะมีการเดินแฟชั่นแล้วยังมีการขึ้นป้ายเขียนข้อความว่า “ปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์”  มีป้ายเขียนข้อความเรื่องแบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari) ใช้เงินภาษีประชาชน ระหว่างการชุมนุมก็มีประชาชนตะโกน "ในหลวงสู้ๆ" และ "พระราชินีสวยมาก" นอกจากนั้นในบริเวณงานยังมีเสียงเพลงมาร์ชราชวัลลภเปิดประกอบด้วย ซึ่งเพลงดังกล่าวจะถูกใช้เปิดก่อนข่าวพระราชสำนัก 

 

วริษนันท์เบิกความว่า เมื่อเห็นกิจกรรมดังกล่าวก็รู้สึกว่าไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง เป็นการด้อยค่าสถาบันและหมิ่นพระเกียรติ จึงได้มาร้องทุกข์กล่าวโทษกับพนักงานสอบสวนสน.ยานนาวาให้มีการดำเนินคดีตามมาตรา 112 กับจตุพรกับบุคคลอื่นๆที่เกี่ยวข้อง โดยนอกจากการมาร้องทุกข์กล่าวโทษและวริษนันท์เบิกความว่าเธอยังได้รวบรวมหลักฐานมาให้พนักงานสอบสวนด้วยตามที่อัยการนำมาให้ดู โดยหลักฐานดังกล่าวเป็นภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวที่เธอนำมาจากสื่อและอินเทอร์เน็ต อัยการแถลงหมดคำถาม

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

 

วริษนันท์เบิกความตอบคำถามค้านทนายจำเลยโดยสรุปได้ว่า การร้องทุกข์กล่าวโทษคดีเธอทำในนามส่วนตัว และตัวเธอเป็นผู้ร่วมก่อตั้งเฟซบุ๊กเพจเชียร์ลุง และไม่ได้เป็นสมาชิกกลุ่มศปปส. (ศูนย์รวมประชาชนปกป้องสถาบัน) แม้จะเคยไปร่วมกิจกรรมที่กลุ่มดังกล่าวจัดบ้างก็ตาม

 

ทุกคดีที่ตัวเองเป็นผู้ร้องทุกข์กล่าวโทษจะเป็นการกระทำที่เธอพบเห็นด้วยตัวเอง ส่วนในคดีนี้เธอไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ แต่ดูเหตุการณ์จากสื่อสังคมออนไลน์เอา วริษนันท์เบิกความตอบทนายด้วยว่า เธอไม่ทราบวัตถุประสงค์ของผู้จัดการชุมนุม เธอเห็นเพียงว่ามีการขึ้นป้ายกระทรวงพาณิชย์สนับสนุนงบประมาณในแบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari) และป้ายข้อความว่า “ปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์” ส่วนกิจกรรมที่จัดขึ้นจะชื่อว่าอะไรเธอไม่ทราบ 

 

เกี่ยวกับการแต่งชุดไทยวริษนันท์เบิกความว่า โดยทั่วไปคนไทยจะแต่งชุดแบบสากล ชุดไทยมักถูกใช้สวมใส่ในโอกาสพิเศษเท่านั้น ถ้าแค่เป็นการแต่งตัวธรรมดาใครก็สามารถสวมชุดไทยได้ ทนายจำเลยให้วริษนันท์ดูภาพถ่ายคนแต่งชุดไทยเที่ยวงานอุ่นไอรัก ทนายจำเลยถามวริษนันท์ว่า วันเกิดเหตุนอกจากจตุพรแล้วก็มีบุคคลอื่นร่วมเดินแฟชั่นด้วยใช่หรือไม่ วริษนันท์เบิกความว่าเธอไม่ทราบและได้ดูแค่คลิปในส่วนที่จตุพรเดินและชายอีกคนที่แต่งตัวด้วยเสื้อกล้ามคร็อปท็อปเดินแฟชั่นเท่านั้น ทนายจำเลยถามว่า โดยทั่วไปในการเดินแฟชั่น ตัวผู้เดินก็จะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชมด้วยใช่หรือไม่ วริษนันท์ตอบว่า ใช่แต่การเดินแฟชั่นในกรณีอื่นๆผู้ชมไม่ได้นั่งพับเพียบในลักษณะนี้ 

 

ทนายจำเลยถามว่า ที่มีการกล่าวหาว่าจำเลยในคดีนี้กับพวกกระทำการในลักษณะแบ่งงานกันทำ วริษนันท์ทราบหรือไม่ว่าจำเลยกับพวกได้มีการพูดคุยหรือประชุมปรึกษาหารือหรือแบ่งงานกันไม่ วริษนันท์ตอบว่าไม่ทราบ ส่วนที่ทนายถามว่า ร่มที่มีคนถือตามหลังจตุพรเป็นสินค้าที่ถูกนำมาโปรโมทเพื่อขายในงานดังกล่าวใช่หรือไม่ วริษนันท์ตอบว่าไม่ทราบ และสัญลักษณ์ที่อยู่บนร่มจะเป็นสัญลักษณ์อะไรเธอก็ไม่ทราบ

 

วริษนันท์เบิกความว่า เท่าที่เห็นเหตุการณ์ผ่านทางสื่อจตุพรไม่ได้ถือป้ายที่เขียนชื่อว่าตัวเองเป็นใคร แต่เป็นความเข้าใจของเธอเองว่า จำเลยมีเจตนาจะล้อเลียนบุคคลใด วริษนันท์เบิกความว่า ภาพที่เธอนำไปให้พนักงานสอบสวนเป็นภาพที่เธอบันทึกหน้าจอจากภาพเคลื่อนไหวในเหตุการณ์วันเกิดเหตุ หลังเกิดเหตุคดีนี้เธอยังคงเคารพและศรัทธาในสถาบันพระมหากษัตริย์เฉกเช่นเดิม และตัวเธอสามารถแยกแยะได้ว่าการกระทำใดผิดกฎหมาย การกระทำใดไม่สมควร ทนายจำเลยแถลงหมดคำถาม

 

ตอบอัยการถามติง   

 

วริษนันท์เบิกความตอบคำถามติงของอัยการโดยสรุปได้ว่า ที่ร้องทุกข์กล่าวโทษว่าการกระทำความผิดของจำเลยมีลักษณะเป็นการกระทำร่วมกันเป็นเพราะในวันเกิดเหตุมีลักษณะเป็นการแบ่งบทการแสดงกัน ผู้ร่วมชุมนุมที่ชมการเดินแฟชั่นแสดงเป็นประชาชนที่มารับเสด็จ ส่วนจตุพรก็แต่งชุดไทยแสดงท่าทางทักทายประชาชนที่มาร่วมชุมนุมทั้งสองฝั่ง และคนที่มาร่วมชุมนุมยังตะโกนในหลวงสู้ๆ ขณะที่ตัวจตุพรก็แสดงท่าทางเดินโดยมีคนถือร่มทำตามจึงทำให้เข้าใจได้ว่าเป็นการแสดงเลียนแบบการเสด็จพระราชดำเนิน

 

สืบพยานโจทก์ปาก พ.ต.ท.ประวิตร วงศ์เกษม  เจ้าหน้าที่สืบสวน

 

พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความสรุปได้ว่า วันที่28 ตุลาคม 2563 เขาได้รับแจ้งจากผู้บังคับบัญชาว่า ภัสราวลี ธนกิจวิบูลย์ผลหรือมายด์ประกาศในรายการถามตรงๆกับจอมขวัญที่ออกอากาศทางช่องไทยรัฐทีวีว่า จะมีการจัดการชุมนุมที่ถนนสีลมในวันที่ 29 ตุลาคม 2563 เมื่อทราบเรื่องตัวเขาจึงทำการตรวจสอบพบว่า จะมีการจัดการชุมนุมที่บริเวณหน้าวัดแขกสีลมจริง จึงได้รายงานผู้บังคับบัญชาจากนั้นก็ตรวจสอบว่ามีบุคคลใดมายื่นแจ้งการชุมนุมหรือไม่ซึ่งก็พบว่า ไม่มี และเนื่องจากกำลังตำรวจของสน.ยานนาวามีไม่เพียงพอ พ.ต.ท.ประวิตรจึงได้ประสานขอกำลังเพิ่มเติมไปยังกองบัญชาการตำรวจนครบาลเพื่อขอกำลังเจ้าหน้าที่มาเสริมในวันที่มีการชุมนุมด้วย

 

พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความว่า ในวันเกิดเหตุ 29 ตุลาคม 2563 ผู้ชุมนุมเริ่มทยอยเข้าพื้นที่ที่มีการนัดหมายชุมนุมในเวลาประมาณ 16.00 น. จากนั้นในเวลาประมาณ 17.00 น. ผู้ชุมนุมจึงเริ่มปิดการจราจรบนถนนสีลม มีการนำป้ายขนาดประมาณ 2 x 10 เมตร เขียนข้อความว่า “ปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์” มาแขวนในบริเวณที่จัดงานด้วย นอกจากนั้นก็มีการขึ้นป้ายเขียนข้อความเกี่ยวกับเรื่องงบประมาณด้วย ในที่เกิดเหตุตัวเขากับเจ้าหน้าที่ฝ่ายสืบสวนนอกเครื่องแบบแบ่งกำลังกันกระจายตัวปะปนอยู่กับผู้ชุมนุมเพื่อเฝ้าระวังเหตุและคอยถ่ายภาพและวิดีโอส่งผู้บังคับบัญชาเพื่อใช้เป็นหลักฐานในกรณีที่มีการกระทำความผิดต่อกฎหมาย

 

เวลาประมาณ 18.00 น. ผู้กำกับการสน.ยานนาวามีคำสั่งให้ผู้ชุมนุมยุติการชุมนุม คำสั่งดังกล่าวออกมาเป็นหนังสือ ระบุว่า การชุมนุมที่เกิดขึ้นเป็นการชุมนุมที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และรองผู้กำกับการสน.ยานนาวาได้นำหนังสือคำสั่งให้เลิกการชุมนุมดังกล่าวมาอ่านให้ผู้ชุมนุมฟังผ่านเครื่องขยายเสียงของตำรวจให้ผู้ชุมนุมได้ยินเป็นการทั่วไป รวมทั้งยังได้ทำสำเนาเอกสารคำสั่งของผู้กำกับการสน.ยานนาวามาแจกจ่ายให้ผู้ชุมนุมด้วย แต่ผู้ชุมนุมก็โห่ไล่ระหว่างที่รองผู้กำกับฯอ่านคำสั่งให้เลิกการชุมนุม เมื่อเห็นว่า ผู้ชุมนุมโห่ไล่ทางตำรวจจึงถอยออกมาเพราะไม่ต้องการให้มีเหตุกระทบกระทั่งกับผู้ชุมนุม ส่วนผู้ชุมนุมก็ไม่เลิกการชุมนุม ผู้ชุมนุมบางส่วนร้องเพลง เต้นกันอยู่ในที่ชุมนุม ตัวของพ.ต.ท.ประวิตรก็ยังอยู่ในที่ชุมนุมต่อไป

 

พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความต่อว่า ระหว่างที่การชุมนุมดำเนินไป มีการนำพรมแดงมาปูบริเวณหน้าป้ายข้อความ "ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์" จากนั้นจตุพรแต่งชุดไทยสีชมพูเดินบนพรมแดงโดยมีผู้กางร่มให้และมีคนถือพานเดินตามจตุพรด้วย ระหว่างที่จตุพรกำลังเดินก็มีการเปิดเพลงมาร์ชราชวัลลภด้วย นอกจากนั้นคนที่มาร่วมชมการเดินแฟชั่นยังตะโกนเช่น “ทรงพระเจริญ” และ “ในหลวงสู้ๆ” พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความด้วยว่าเขาได้นำคลิปวิดีโอเหตุการณ์ไปมอบให้พนักงานสอบสวนไว้ด้วย

 

การแสดงของจตุพรมีความเป็นไปได้สองทาง ทางหนึ่งคือมีการตระเตรียมกันมาก่อน คนที่ส่งเสียงเชียร์รู้อยู่แล้วว่าจะมีการแสดงเลียนแบบการเสด็จพระราชดำเนิน อีกทางหนึ่งคือไม่ได้มีการนัดแนะกันมาก่อน แต่การแสดงของจตุพรทำให้ผู้เข้าชมเข้าใจได้ว่าหมายถึงอะไร ผู้เข้าชมจึงได้ตะโกนออกมาในลักษณะดังกล่าว 

 

ต่อมาเวลาประมาณ 20.30 น. ผู้จัดการชุมนุมประกาศยุติการชุมนุมทั้งในที่ชุมนุมและได้ลงประกาศยุติการชุมนุมในเพจเฟซบุ๊กด้วย แต่กว่าที่ผู้ชุมนุมจะทยอยออกจากพื้นที่การชุมนุมเวลาก็ล่วงไปถึงประมาณ 22.00 น. หลังวันเกิดเหตุพ.ต.ท.ประวิตรได้จัดทำหลักฐานทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวส่งผู้บังคับบัญชาต่อไป โดยที่ภาพหลักฐานดังกล่าวมีทั้งภาพที่เขาถ่ายและภาพที่เจ้าหน้าที่คนอื่นเป็นผู้ถ่าย 

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

 

พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความตอบทนายจำเลยโดยสรุปได้ว่า ในทางสอบสวนไม่ทราบว่าจตุพรเป็นผู้ร่วมจัดการชุมนุมในวันเกิดเหตุหรือไม่ และไม่ทราบว่ามีการประกาศเชิญชวนให้คนมาร่วมการชุมนุมบนเฟซบุ๊กของจตุพรหรือไม่ แต่ทราบว่ามีการนัดหมายการชุมนุมโดยภัสราวลีระหว่างรายการถามตรงๆกับจอมขวัญ และมีการประชาสัมพันธ์บนเพจเฟซบุ๊กแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม โดยตัวเขามาดูคลิปที่ภัสราวลีประกาศเชิญชวนคนมาชุมนุมในภายหลัง ส่วนข้อมูลเกี่ยวกับตัวของจตุพรเขามาทราบภายหลังว่า จตุพรเคยเป็นการ์ดของกลุ่ม We Volunteer และได้เข้าร่วมกิจกรรมการชุมนุมต่างๆ 

 

พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความหลังทนายจำเลยนำเอกสารของฝ่ายโจทก์ให้ดูและเบิกความรับว่าไม่มีหลักฐานใดที่ระบุว่าจตุพรเป็นผู้ประกาศเชิญชวนให้ประชาชนเข้าร่วมการชุมนุม โดยตามพ.ร.บ.ชุมนุมฯ ผู้จัดการชุมนุมมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบตามพ.ร.บ.ชุมนุมฯ ทนายจำเลยถามพ.ต.ท.ประวิตรว่าทราบหรือไม่ว่า ขณะเกิดเหตุมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินทั่วประเทศซึ่งส่งผลให้พ.ร.บ.ชุมนุมถูกระงับใช้ พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความว่า เขาทราบว่า พ.ร.บ.ชุมนุมฯถูกบังคับใช้ แต่ในเวลานั้นมีการบังคับใช้พ.ร.บ.ควบคุมโรคฯ [พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ] ซึ่งการจัดกิจกรรมที่มีการรวมตัวจะต้องขออนุญาตของเจ้าหน้าที่ ทนายจำเลยถามต่อไปว่าเมื่อพ.ร.บ.ชุมนุมฯอยู่ระหว่างระงับการใช้ชั่วคราว การออกคำสั่งให้ยุติการชุมนุมของผู้กำกับการสน.ยานนาวาซึ่งอ้างอำนาจตามพ.ร.บ.ชุมนุมฯจึงเป็นการออกคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายใช่หรือไม่ พ.ต.ท.ประวิตรตอบว่าเอกสารดังกล่าวเป็นการออกในลักษณะเทียบเคียงเท่านั้นโดยที่จริงแล้วเป็นการออกโดยอาศัยอำนาจตามพ.ร.บ.ควบคุมโรคฯ [พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ]

 

ทนายจำเลยถามว่า ไม่ได้มีการเขียนข้อความบนร่างกายของจำเลยที่สามารถระบุได้ว่า จำเลยเป็นใครและจำเลยไม่ได้ปราศรัยใดๆใช่หรือไม่ พ.ต.ท.ประวิตรตอบว่า ใช่ ทนายจำเลยถามว่า ทราบหรือไม่ว่าการจัดชุมนุมที่เกิดขึ้นมีวัตถุประสงค์ใด พ.ต.ท.ประวิตรตอบว่า มาทราบเมื่อเข้ามาในที่ชุมนุมว่า มีเรื่องที่กระทรวงพาณิชย์จัดสรรงบประมาณแก่แบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari) ซึ่งตัวเขาไม่ทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าว ทราบแต่เพียงว่า มีป้ายเขียนข้อความลักษณะดังกล่าวแขวนอยู่ในที่ชุมนุมเท่านั้น ทนายจำถามพ.ต.ท.ประวิตรว่า นอกจากจตุพรแล้วยังมีใครอยู่บ้าง พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความว่าเขาจำไม่ได้แต่ทราบว่ามีหลายคนและระหว่างการเดินก็จะมีผู้ชุมนุมคอยส่งเสียงเชียร์ทั้งตบมือและโห่ร้อง

 

พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความว่า การชุมนุมที่เกิดสามารถมองได้สองลักษณะ ทางหนึ่งคือตัวจตุพรกับคนที่มาร่วมชุมนุมมีการนัดแนะกันมาก่อน อีกทางหนึ่งคือจำเลยกับผู้ชุมนุมไม่ได้มีการนัดแนะกันแต่การแสดงออกของจตุพรทำให้คนเข้าใจได้ว่าจตุพรแสดงเป็นอะไร พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความด้วยว่า คดีนี้เหตุแห่งการกระทำความผิดไม่ใช่เป็นแค่เรื่องการแต่งชุดไทยแต่มีองค์ประกอบอื่นด้วย การแต่งชุดไทยเพียงอย่างเดียวไม่ใช่เรื่องผิด สามารถทำได้ แต่ในคดีนี้การกระทำของจำเลยไม่ได้เป็นเพียงการสวมชุดไทยแต่มีองค์ประกอบอื่นด้วย คือมีผู้ถือร่มเดินตามหลัง มีคนหมอบกราบและเปล่งเสียงว่า “ทรงพระเจริญ” ลักษณะเหมือนการเสด็จราชดำเนินของพระราชินีซึ่งเป็นการกระทำให้เกิดความเสื่อมเสียต่อสมเด็จพระราชินี สำหรับการหมอบกราบและการตะโกนว่า “ทรงพระเจริญ” จำเลยจะได้มีการนัดแนะกับผู้ชุมนุมหรือไม่ พ.ต.ท.ประวิตรเบิกความว่าเขาไม่ทราบ

 

15 มิถุนายน 2565

นัดสืบพยานโจทก์

สืบพยานโจทก์ปาก ส.ต.ท.กรณินทร์ คุ้มกัน เจ้าหน้าที่ฝ่ายสืบสวน

 

ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความตอบอัยการโดยสรุปได้ว่า ขณะเกิดเหตุเขารับราชการอยู่ที่สน.ยานนาวา ปฏิบัติหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่สืบสวน วันที่ 29 ตุลาคม 2563 เขาได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาให้ปฏิบัติหน้าที่สืบสวนหาข่าวในพื้นที่การชุมนุมตามที่มีประชาชนนัดหมายชุมนุมที่บริเวณวัดแขก สีลม โดยเขาเริ่มเข้าพื้นที่เพื่อปฏิบัติหน้าที่ตั้งแต่เวลาประมาณ 16.00 น. 

 

ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความว่าเมื่อเขาเข้าพื้นที่การชุมนุมก็เห็นผู้ชุมนุมบางส่วนเริ่มลงมาอยู่บนพื้นผิวจราจร และเห็นรถกระบะสีขาวเข้ามาในพื้นที่โดยมีการบรรทุกน้ำและอาหารเข้ามาแจกจ่ายผู้ชุมนุมด้วย ต่อมาเวลาประมาณ 16.20 น. เขาสังเกตเห็นคนกลุ่มหนึ่ง แต่เขาไม่ทราบจำนวนคนที่แน่ชัด กลุ่มคนเหล่านั้นได้นำป้ายไวนิลความยาวประมาณสองเมตรมากางบริเวณที่ชุมนุม เป็นป้ายสีเหลืองเขียนข้อความว่า “รอยัลลิสต์ มาร์เก็ตเพลส” โดยเขาทราบภายหลังว่าข้อความดังกล่าวเป็นชื่อของกลุ่มเฟซบุ๊กที่ตั้งโดยปวิน ชัชวาลพงศ์พันธ์ นอกจากป้ายดังกล่าวก็มีการนำป้ายอื่นๆ มาแขวนในบริเวณที่จัดการชุมนุมด้วย เช่น ป้ายเขียนข้อความ “ปฏิรูปสถาบันกษัตริย์” และป้ายเขียนข้อความทำนองว่ากระทรวงการคลังนำงบประมาณไปสนับสนุนแบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari) 13 ล้านบาท ผู้ชุมนุมยังนำพรมแดงมาปูบนพื้นถนนสีลมด้วย 

 

ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความต่อว่าในเวลาประมาณ 18.00 น. มีผู้หญิงคนหนึ่งถือโทรโข่งประกาศว่าจะมีกิจกรรมเดินแฟชั่นโชว์บริเวณพรมแดงซึ่งปูอยู่ใกล้กับป้ายเขียนข้อความงบกระทรวงพาณิชย์สนับสนุนแบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari)  เมื่อได้ยินประกาศผู้ชุมนุมก็มารวมตัวกันใกล้ๆบริเวณพรมแดงเพื่อชมกิจกรรม เขาจึงได้มาสังเกตการณ์ที่บริเวณดังกล่าวพร้อมทั้งได้บันทึกภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวของกิจกรรมเดินแฟชั่นด้วย การเดินแฟชั่นชุดแรกมีผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดไทยสีชมพูเดินนำหน้า มีผู้ชายคนหนึ่งถือร่มเดินตามในลักษณะบังแดดให้ โดยเขามาทราบภายหลังว่า หญิงคนที่แต่งชุดไทยคือจตุพร สำหรับการเดินแฟชั่นชุดแรกนอกจากจะมีหญิงแต่งชุดไทยสีชมพูและมีผู้ชายถือร่วมเดินตามแล้วยังมีหญิงอีกคนหนึงถือพานเดินตาม หญิงคนดังกล่าวยังใช้โทรโข่งเปิดเพลงมาร์ชราชวัลลภประกอบการเดินแฟชั่นด้วย

 

ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความว่าการเดินแฟชั่นมีหลายชุด นอกจากชุดแรกที่เป็นชุดไทยแล้วก็มีอีกชุดหนึ่งที่เขาจำได้คือการเดินแฟชั่นของชายคนหนึ่งที่แต่งกายด้วยเสื้อกล้ามเปิดหน้าท้องหรือเสื้อครอปท็อป บริเวณแผ่นหลังที่อยู่นอกร่มผ้าของชายคนดังกล่าวเขียนข้อความว่า พ่อกูชื่อมานะและมีพระนามของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่สิบเขียนไว้ด้วย ส่วนชื่อมานะที่เขียนอยู่บนแผ่นหลังของชายคนดังกล่าวจะเป็นชื่อของใคร เขาไม่ทราบ ระหว่างที่เขาดูกิจกรรมเดินแฟชั่นเขาได้บันทึกภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวไว้ด้วย หลังกิจกรรมดังกล่าวยุติเขาได้เดินไปบันทึกภาพกิจกรรมในบริเวณอื่นๆของงาน กระทั่งเวลาประมาณ 19.15 น. ผู้บังคับบัญชาโทรศัพท์มาหาเขาให้ไปติดตามถ่ายภาพจำเลยคดีนี้ เขาจึงไปเดินหาพบว่า จตุพรจำเลยคดีนี้กำลังถ่ายภาพกับผู้ชุมนุมและคนที่ร่วมเดินแฟชั่นบางคน หลังจากนั้นจำเลยได้เดินเข้าซอยซอยหนึ่งก่อนจะออกจากพื้นที่ไปซึ่งตัวเขาไม่ได้ติดตามต่อ

 

ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความว่า ในความเห็นของเขาจำเลยคดีนี้น่าจะแต่งตัวเลียนแบบสมเด็จพระราชินีองค์ปัจจุบัน เพราะระหว่างที่จำเลยเดินแฟชั่นมีผู้ัชมการเดินแฟชั่นมาเกาะขาจำเลยและพูดว่า “ทรงพระเจริญ” ซึ่งการแสดงออกในลักษณะดังกล่าวน่าจะเป็นการแสดงออกต่อพระราชวงศ์ชั้นสูงเท่านั้น ทั้งขณะที่มีคนก้มลงจับข้อเท้าของจำเลยและตะโกนว่า “ทรงพระเจริญ” จำเลยไม่ได้แสดงท่าทางปัดป้องหรือห้ามปรามไม่ให้ผู้ชุมนุมที่แสดงออกซึ่งท่าทางดังกล่าวหยุดการกระทำแต่อย่างใด ส่วนผู้ร่วมเดินแฟชั่นชายที่แต่งชุดครอปท็อปจะอยู่ในกลุ่มของจำเลยที่เดินทางออกจากพื้นที่ไปพร้อมกันหรือไม่ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความว่า เขาไม่ทราบพร้อมระบุว่าชายคนดังกล่าวอาจจะเปลี่ยนชุดหลังแสดงเสร็จได้ ในส่วนของมาตรการป้องกันการแพร่ระบาดของโควิด 19 ในพื้นที่จัดงาน ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความว่า ไม่พบว่ามีมาตรการใดๆ ไม่มีการเว้นระยะห่างระหว่างบุคคล ไม่มีการตั้งจุดบริการเจลแอลกอฮอล์ ส่วนผู้ชุมนุมก็มีทั้งคนที่สวมหน้ากากและไม่สวมหน้ากาก

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน 

 

ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความตอบคำถามทนายจำเลยโดยสรุปได้ว่า เขาไม่เคยศึกษารัฐธรรมนูญว่า ประชาชนสามารถชุมนุมโดยสงบได้หรือไม่ สำหรับการชุมนุมในวันเกิดเหตุเขาไม่ทราบว่าบุคคลใดเป็นผู้จัดการชุมนุม เกี่ยวกับลักษณะพื้นที่จัดการชุมนุมเป็นการจัดกิจกรรมบนถนนสีลมจากวัดแขกไปจนถึงบริเวณแยกเดโชในลักษณะกระจายไปทั่วพื้นที่ ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความรับกับทนายจำเลยด้วยว่า ลักษณะพื้นที่จัดกิจกรรมเป็นพื้นที่โล่งที่อากาศถ่ายเทได้ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้เดินไปที่บริเวณสถานีรถไฟฟ้าศาลาแดงจึงไม่ทราบว่าบริเวณดังกล่าวจะมีการตั้งจุดคัดกรองโดยผู้ชุมนุมหรือไม่ และจุดดังกล่าวก็ถือว่าอยู่ห่างจากพื้นที่การชุมนุมค่อนข้างมาก 

 

วันเกิดเหตุมีเจ้าหน้าที่สายสืบของสน.ยานนาวาประมาณสิบนายปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่การชุมนุม สำหรับตัวเขาเองที่มาเป็นพยานในคดีนี้เนื่องจากเป็นคนถ่ายภาพจำเลย เกี่ยวกับพฤติการณ์ของจำเลย ส.ต.ท.กรณินทร์เบิกความตอบทนายจำเลยว่า การสวมชุดไทยเป็นสิ่งที่ใครก็สามารถทำได้ รวมถึงสามารถสวมชุดไทยเดินแฟชั่นได้ ขณะที่จำเลยเดินแฟชั่นไม่มีข้อความใดๆเขียนบนเนื้อตัวร่างกายหรือเสื้อผ้าของจำเลยเพื่อระบุว่าจำเลยแสดงเป็นบุคคลใด และจำเลยไม่ได้ป่าวประกาศว่า ให้บุคคลใดหมอบกราบ การจับข้อเท้าจำเลยที่เกิดขึ้นเป็นการกระทำของผู้ชุมนุมที่ร่วมเดินแฟชั่นเอง ส่วนร่มที่มีชายคนหนึ่งกางให้จำเลยในลักษณะเดินตามก็มีสัญลักษณ์ติดอยู่แต่จะเป็นสัญลักษณ์ของกลุ่มใดและจำเลยจะนำมาขายหรือไม่ เขาไม่ทราบ 

 

สืบพยานโจทก์ปาก วีระกร ผู้ประกอบการในพื้นที่จัดการชุมนุม

 

วีระกรเบิกความตอบอัยการโดยสรุปได้ว่า เขาประกอบธุรกิจร้านนวดอยู่บนถนนสีลม ร้านของเขาอยู่ห่างจากวัดแขกไปประมาณ 70 – 80 เมตร ในวันเกิดเหตุเขาเดินทางมาถึงที่ร้านนวดในเวลาประมาณ 10.00 น. เหตุการณ์โดยทั่วไปในขณะนั้นยังปกติ จากนั้นตั้งแต่เวลาประมาณ 11.00 – 12.00 น. เริ่มมีพ่อค้าแม่ค้าบางส่วนทยอยเข้าพื้นที่ จากนั้นเขาจึงมาทราบจากสื่อสังคมออนไลน์ในภายหลังว่า จะมีการชุมนุมในพื้นที่ 

 

เวลาประมาณ 16.00 น. เขาต้องออกไปธุระที่ห้องพักซึ่งอยู่บริเวณถนนสุรศักดิ์ ในช่วงที่เขาออกจากร้านนวดมุ่งหน้าไปทางวัดแขกคนที่มาชุมนุมยังมาไม่มากสามารถเดินไปได้โดยสะดวก ปกติแล้วการเดินเท้าจากร้านของเขาไปที่ห้องพักจะใช้เวลาประมาณ 15 – 20 นาที วีระกรเบิกความต่อว่าในเวลาประมาณ 18.00 น. พนักงานที่ร้านโทรไปแจ้งเขาว่าน้ำประปาที่ร้านไม่ไหล เขาจึงเดินจากห้องพักกลับมาที่ร้าน เมื่อมาถึงบริเวณใกล้วัดแขกพบว่ามีการจัดกิจกรรมหลายอย่าง มีคนกระจายตัวอย่างหนาแน่นทั้งบนทางเท้าและบนพื้นถนน เนื่องจากมีคนหนาแน่น เขาจึงต้องใช้เวลาเดินจากหน้าวัดแขกมาที่ร้านนานกว่าปกติ โดยเขามาถึงที่ร้านประมาณ 19.00 น. วีระกรเบิกความด้วยว่า การสัญจรมาแออัดบริเวณใกล้กับวัดแขก

 

เท่าที่เขาเห็นไม่มีการตั้งจุดแจกเจลแอลกอฮอล์หรือหน้ากากอนามัยในพื้นที่ชุมนุม สำหรับกิจกรรมในที่ชุมนุม วีระกรเบิกความว่ามีคนจับกลุ่มเต้น มีการนำภาพมาวางเรียงคล้ายเป็นนิทรรศการแต่เขาไม่ได้สนใจจึงไม่ทราบว่ามีเนื้อหาว่าอะไร วีระกรรับว่าเขาเห็นว่ามีการขึงป้ายที่มีข้อความเกี่ยวกับสถาบันพระมหากษัตริย์ด้วยแต่เขาจำข้อความไม่ได้ เขามาทราบว่ากิจกรรมที่เกิดขึ้นมีลักษณะเป็นการสื่อบางอย่างไปถึงสถาบันพระมหากษัตริย์ในภายหลังซึ่งตัวเขาเองเห็นว่าไม่สมควร โดยเขาเห็นภาพวิดีโอการเดินแบบบนพรมแดงที่มีคนแต่งตัวในลักษณะล้อเลียนสถาบันพระมหากษัตริย์ในภายหลัง 

 

วีระกรเบิกความเกี่ยวกับผลกระทบที่การชุมนุมมีต่อธุรกิจของเขาว่า โดยปกติในช่วงเวลาที่มีการชุมนุมจะเป็นช่วงที่มีลูกค้ามาใช้บริการที่ร้านมาก แต่ในวันเกิดเหตุไม่มีลูกค้ามาใช้บริการที่ร้านของเขา

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

 

วีระกรเบิกความตอบทนายจำเลยถามค้านโดยสรุปได้ว่า เกี่ยวกับกิจกรรมเดินแฟชั่นเขาเห็นการแสดงของจำเลยที่สวมชุดไทยจากสื่อเพียงชุดเดียว เมื่อเห็นแล้วรู้สึกไม่ดีจึงเลิกดู เกี่ยวกับการแต่งชุดไทย วีระกรเบิกความว่าชุดไทยเป็นชุดที่คนทั่วไปสามารถสวมใส่ได้ จะใส่เพื่อเดินแบบก็ได้ แต่ต้องดูเจตนาว่าเหมาะสมหรือไม่ ซึ่งการกระทำในคดีนี้วีระกรเบิกความว่า ในความเห็นของเขาถือว่าไม่เหมาะสม วีระกรเบิกความด้วยว่า แม้ที่เขาเบิกความข้างต้นจะเป็นความเห็นส่วนตัวแต่เขาก็เชื่อว่า จตุพรมีเจตนาแต่งกายและแสดงท่าทางเลียนแบบ จากนั้นวีระกรเบิกความเพิ่มเติมว่า กิจกรรมเดินแฟชั่นที่เขาเบิกความถึงเขามาทราบจากการรายงานของสื่อหลังวันเกิดเหตุแต่จะเป็นเวลาหลังจากนั้นกี่วันเขาจำไม่ได้

 

สืบพยานโจทก์ปาก เชษฐา แก้วขาว เจ้าหน้าที่สำนักงานเขตสาทร

 

เชษฐาเบิกความตอบอัยการโดยสรุปได้ว่า เขาเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนของสำนักงานเขตสาทรมาเบิกความเป็นพยานในประเด็นข้อห้ามในการตั้งชื่อตัวและชื่อสกุลตามพระราชบัญญัติชื่อบุคคล พ.ศ. 2505 ซึ่งตามกฎหมายดังกล่าวมาตรา 6 กำหนดห้ามไม่ให้ตั้งชื่อตัวหรือชื่อรอง ให้พ้องหรือมุ่งหมายให้คล้ายกับพระปรมาภิไธย พระนามของพระราชินี หรือราชทินนาม และต้องไม่มีคำหรือความหมายหยาบคาย ส่วนมาตรา 8 (1) กำหนดห้ามไม่ให้ตั้งชื่อสกุล (นามสกุล) พ้องหรือมุ่งหมายให้คล้ายกับพระปรมาภิไธยหรือพระนามของพระราชินี การตั้งชื่อ วชิราลงกรณ์จึงไม่สามารถทำได้เพราะไปซ้ำกับพระปรมาภิไธย 

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

 

เชษฐาเบิกความตอบทนายจำเลยโดยสรุปได้ว่า ตามภาพที่มีแผ่นหลังชายคนหนึ่งเขียนข้อความว่า "พ่อกูชื่อมานะ" และมีคำปฏิเสธตามด้วยพระนามของรัชกาลที่สิบก็เป็นการสื่อความหมายที่ถูกต้องแล้วเพราะการนำพระนามของพระมหากษัตริย์ไปตั้งเป็นชื่อบุคคลอื่นย่อมไม่สามารถทำได้

 

17 มิถุนายน 2565

นัดสืบพยานโจทก์

สืบพยานโจทก์ปาก ตรีดาว อภัยวงศ์ นักวิชาการด้านศิลปะการแสดง

 

ตรีดาวเบิกความตอบอัยการโดยสรุปได้ว่า เธอสำเร็จการศึกษาด้านศิลปะการแสดงในระดับปริญญาตรีจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และการศึกษาระดับปริญญาโทจากประเทศอังกฤษ ในด้านศิลปะการแสดง ตรีดาวเบิกความเกี่ยวกับอาชีพของเธอว่า เธอเคยเป็นอาจารย์ประจำที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยระหว่างปี 2541 – 2549 หลังจากนั้นจึงลาออกจากการเป็นอาจารย์ประจำที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแต่ยังรับสอนในฐานะอาจารย์พิเศษอยู่  นอกจากนั้นเธอก็ยังมีประสบการณ์ด้านศิลปะการแสดงด้านการเขียนบทมากกว่า 20 ปี

 

ในการแสดงจะมีนักแสดงและผู้ชม แต่หากเป็นละครนอกจากจะต้องมีนักแสดง และผู้ชมแล้วยังต้องมีการกำกับ มีฉาก มีคอสตูมด้วย เกี่ยวกับคดีนี้ตรีดาวเบิกความว่า พนักงานสอบสวนนำคลิปวิดีโอมาให้เธอดู และเข้าใจว่า เป็นคลิปการแสดงที่ถนนสีลม นอกจากให้ดูคลิปวิดีโอแล้วตำรวจยังให้เธอดูภาพนิ่งที่เป็นภาพบันทึกหน้าจอ (Screen capture) ด้วย ตรีดาวเบิกความต่อว่า พนักงานสอบสวนนำภาพมาให้เธอดูในปี 2564 แต่จำไม่ได้ว่าเป็นช่วงเดือนอะไร โดยพนักงานสอบสวนมาหาเธอที่บ้านเพื่อขอให้ให้ความเห็นเกี่ยวกับการแสดงที่ถนนสีลม เท่าที่ดูเข้าใจว่าการแสดงดังกล่าวมีเจตนาสื่อให้เห็นว่า สถาบันฯ มีความเหลื่อมล้ำ ความไม่เท่าเทียม ไม่น่าเคารพยกย่อง การแสดงดังกล่าวมีการนำตัวละครแต่งตัวคล้ายพระราชินีและองค์ประกอบคล้ายพระองค์ คือแต่งกายด้วยผ้าไทย ถือกระเป๋า เกล้าผม และแสดงกิริยาท่าทางคล้ายสมเด็จพระราชินีเสด็จพระราชดำเนินพบปะประชาชน โดยมีองค์ประกอบคือมีคนถือร่มและถือพานเดินตาม ทำให้เธอมั่นใจว่าผู้แสดงหมายถึงบุคคลใด นอกจากนั้นในพื้นที่จัดงานก็มีการปูพรมแดงให้เดินด้วย ทำให้เธอเข้าใจว่าผู้จัดตั้งใจให้ผู้ชมเข้าใจว่าหมายถึงพระราชินี

 

ศาลถามตรีดาวว่าที่เธอเบิกความว่าเมื่อเห็นการแสดงแล้วเข้าใจว่าน่าจะหมายถึงพระราชินีเธอเทียบเคียงจากอะไร ตรีดาวเบิกความว่า เธอเทียบมาจากภาพข่าวในพระราชสำนัก  ตรีดาวเบิกความต่อว่าเธอเข้าใจว่าผู้จัดน่าจะมีวัตถุประสงค์ให้ผู้รับชมไม่เคารพพระมหากษัตริย์และพระราชินี ซึ่งขัดกับรัฐธรรมนูญเพราะรัฐธรรมนูญกำหนดให้พระมหากษัตริย์และพระราชินีกำหนดให้พระมหากษัตริย์และพระราชินีอยู่ในสถานะที่จะล่วงละเมิดไม่ได้ 

 

ตรีดาวเบิกความต่อว่าที่ฉากหลังของกิจกรรมที่ป้าย "ปฏิรูปสถาบัน" ชัดเจนว่าผู้จัดต้องการให้ปฏิรูปสถาบันฯนำพระจริยาวัตรมาใช้ล้อเลียน นอกจากนั้นก็ยังมีการแขวนป้ายงบกระทรวงพาณิชย์สนับสนุนแบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari) ในช่วงเวลาใกล้เคียงกับที่มีการจัดกิจกรรมมีงานแสดงของแบรนด์ดังกล่าวในต่างประเทศ การขึ้นป้ายดังกล่าวผู้จัดจึงต้องการเสียดสีทำนองว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา เป็นพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์จึงได้รับงบประมาณสนับสนุนจากภาครัฐ แต่ทางกลุ่มผู้จัดไม่ได้มีการชี้แจงหลักฐานใดๆ นอกจากนั้นในกิจกรรมก็มีการใช้พรมแดง ซึ่งในวงการแฟชั่นต่างประเทศพรมแดงเป็นสิ่งที่ใช้กันโดยทั่วไปเพื่อแสดงให้เห็นว่าคนที่เดินบนพรมแดงมีความพิเศษกว่าคนทั่วไป ส่วนในกรณีของประเทศไทยมีการปูลาดพระบาทสีแดงเป็นทางเดินของพระมหากษัตริย์ พระราชินี และพระบรมวงศานุวงศ์ ซึ่งลาดพระบาทแดงดังกล่าวอาจมีความแตกต่างจากพรมแดงทั่วไปในรายละเอียด 

 

ตรีดาวเบิกความเกี่ยวกับพฤติการณ์ในกิจกรรมพรมแดงต่อว่าเท่าที่ได้ดูภาพเคลื่อนไหวของการแสดง มีเสียงเพลงมาร์ชราชวัลลภ เสียงตะโกนว่า “ทรงพระเจริญ” เสียงกรีดร้องด้วยความสนุกสนาน เสียงปรบมือด้วยความสะใจ สำหรับเพลงมาร์ชราชวัลลภเป็นเพลงที่สื่อว่าภาพที่กำลังจะเกิดขึ้นบนพรมแดงเกี่ยวข้องกับพระมหากษัตริย์ และการใช้เสียงตะโกนว่า “ทรงพระเจริญ” ทำให้เข้าใจเป็นอย่างอื่นไม่ได้ว่า หมายถึงบุคคลอื่นใด ตรีดาวเบิกความเพิ่มเติมในรายละเอียดเกี่ยวกับเพลงมาร์ราชวัลลภด้วยว่า เป็นเพลงที่จะเปิดเพื่อนำเข้าข่าวพระราชสำนัก  เป็นเพลงที่เป็นสัญลักษณ์เกี่ยวข้องสถาบันพระมหากษัตริย์ ระหว่างที่มีการเปิดเพลงดังกล่าวยังมีการเปล่งเสียงว่า “ทรงพระเจริญ” ก็เป็นคำราชาศัพท์ที่ใช้กับพระมหากษัตริย์และพระราชินี  แต่ระหว่างที่มีการเปิดเพลงดังกล่าวก็มีเสียงผู้ชมโห่ร้องและปรบมือด้วยความสะใจ  ทำให้เห็นว่าการแสดงดังกล่าวแสดงให้ผู้ชมถูกใจ ตลกขบขัน ไม่เคารพต่อสถาบันฯ จึงไม่อาจเข้าใจเป็นอื่นได้ว่าบุคคลที่สวมชุดไทยสีชมพูเดินแฟชั่นต้องการแสดงออกในลักษณะล้อเลียน 

 

สำรับภาพชายที่แต่งชุดเสื้อกล้ามเปิดแผ่นหลัง เขียนข้อความว่า พ่อกูชื่อมานะและมีพระนามวชิราลงกรณ์ปรากฎอยู่ ตรีดาวเบิกความว่าประชาชนไทยใช้คำว่า พ่อ ลูก ในลักษณะที่ต้องการแสดงว่าในหลวงรัชกาลที่เก้าทรงเป็นเสมือนพ่อของคนไทย การที่นักแสดงคนดังกล่าวแต่งตัวและเขียนข้อความในลักษณะที่ปรากฎในภาพจึงแสดงให้เห็นถึงเจตนาปฏิเสธและดูหมิ่นความศรัทธาของประชาชน 

 

ตรีดาวเบิกความเพิ่มเติมด้วยว่า การแสดงทั้งสองชุดเป็นการแสดงในลักษณะด้อยค่า เสียดสี ไม่ให้ความเคารพต่อสถาบันหลักของชาติ  การแสดงดังกล่าวอาจจะถูกใจคนกลุ่มหนึ่งแต่ไปกระทบจิตใจของคนส่วนมาก และสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้แก่คนที่เคารพรักสถาบันพระมหากษัตริย์ และเป็นการขัดต่อรัฐธรรมนูญที่กำหนดว่าพระมหากษัตริย์ทรงอยู่ในสถานะที่ได้รับความเคารพสักการะ ผู้ใดจะละเมิดมิได้ 

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

 

ตรีดาวเบิกความตอบคำถามค้านทนายจำเลยโดยสรุปได้ว่า ในการแสดงละครผู้แสดงจะเล่นไปตามบท สำหรับการเดินแฟชั่นที่เกิดขึ้นแม้จะไม่มีบท แต่ผู้จัดก็มีความต้องการสื่อสารว่าต้องการสื่อความหมายถึงอะไร และผู้แสดงก็ย่อมต้องรู้ว่าตัวเองแสดงเป็นใคร ในการแสดงที่เป็นการแสดงสด ผู้จัดจะไม่สามารถควบคุมอากัปกิริยาของผู้ชมได้ แต่ผู้จัดก็รู้ได้ว่า การแสดงที่เกิดขึ้นน่าจะนำไปสู่การตอบสนองในลักษณะใดบ้าง เพราะการใช้เสื้อผ้ากิริยาท่าทางก็สามารถช่วยทำให้ผู้ชมมีอากัปกิริยาไปทางใดทางหนึ่งได้ สำหรับการเดินแฟชั่นที่เกิดขึ้นเป็นการแสดงสดที่ผู้แสดงไม่สามารถควบคุมปฏิกิริยาของผู้ชมล่วงหน้าได้ แต่ผู้จัดก็พอจะคาดการปฏิกิริยาของผู้ชมล่วงหน้าได้จากธีมและเนื้อหาการแสดงว่าผู้ชมจะมีปฏิกิริยาไปทางใด

 

ตรีดาวเบิกความต่อว่าเท่าที่ทราบตามหลักวิชาชีพ การเดินแฟชั่น ทางผู้จัดจะไม่ปล่อยให้มีการเดินแฟชั่นโดยไม่กำหนดตัวผู้ร่วมเดิน แต่หากผู้จัดจัดงานในลักษณะเป็นงานเปิดที่ใครเข้าร่วมก็ได้ ผู้จัดก็จะต้องรับผิดชอบหากควบคุมปฏิกิริยาของผู้ชมไม่ได้

 

ตรีดาวเบิกความตอบคำถามรับกับทนายจำเลยว่า สมเด็จพระราชินีทรงไว้ผมยาว จำเลยไว้ผมสั้น โดยไม่ได้เกล้าผม ซึ่งแตกต่างกัน อย่างไรก็ตามในมิติการแสดง ผู้แสดงไม่จำเป็นต้องทำให้ตัวเองเหมือนกับคนที่แสดงเป็นทุกกระเบียดนิ้ว เพียงแค่แสดงเทียบเคียงให้พอตีความได้ว่าแสดงเป็นใครก็ถือว่าใช้ได้แล้ว อย่างไรก็ตามตรีดาวก็ยอมรับว่าการตีความถือเป็นเรื่องของผู้ชมแต่ละคน

 

ทนายจำเลยถามตรีดาวว่าตามเอกสารบันทึกคำเให้การของตำรวจระบุว่าตรีดาวไปให้การที่สถานีตำรวจ ที่จริงแล้วตรีดาวให้การที่ใด ตรีดาวตอบว่าพนักงานสอบสวนมาพบเธอที่บ้าน ตรีดาวเบิกความต่อว่าก่อนที่จะให้การ พนักงานสอบสวนเล่าข้อเท็จจริงเบื้องต้นให้เธอฟังก่อนทำการสอบปากคำ โดยเธอเข้าใจว่า พนักงานสอบสวนน่าจะมาขอความเห็นตามหลักวิชาจากเธอ รวมทั้งถามความเห็นส่วนตัวว่าเมื่อได้ดูการแสดงแล้วเธอมีความเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดหรือไม่ ตรีดาวเบิกด้วยความว่า การสวมชุดไทยไม่ถือว่าเป็นความผิด ถ้าไม่มีกิริยาท่าทางอื่นๆมาประกอบ และเบิกความรับว่า บนตัวของจำเลยไม่ได้มีการเขียนข้อความที่ระบุว่าตัวเองแสดงเป็นบุคคลใด

 

ตรีดาวเบิกความว่าพนักงานสอบสวนนำคลิปการแสดงมาให้ตัวเองดูจำนวนสองคลิป ส่วนจะมีการแสดงชุดอื่นๆหรือไม่เธอไม่ทราบ จากนั้นทนายความขออนุญาตศาลเปิดวิดีโอคลิปให้ตรีดาวดู ศาลอนุญาต จากนั้นตรีดาวเบิกความว่าในคลิปที่ทนายจำเลยให้ดูคล้ายกับที่พนักงานสอบสวนนำมาให้ดู เท่าที่ดูในคลิปที่ทนายนำมาเปิดพอมีคนตะโกนว่า “พระราชินีสวยมาก” และ “ทรงพระเจริญ” ไม่ปรากฏว่า จำเลยหันไปตอบโต้กับคนที่ตะโกน ตามคลิปที่ทนายนำมาให้ดูปฏิกิริยาของผู้ชมอยู่นอกเหนือความควบคุมของผู้จัดหรือผู้แสดง ตรีดาวเบิกความยอมรับด้วยว่าตามมาตรา 6 ของรัฐธรรมนูญมีเพียงคำว่าพระมหากษัตริย์ทรงอยู่ในสถานะเป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะละเมิดไม่ได้ ในมาตราดังกล่าวไม่มีคำว่าพระราชินีปรากฎอยู่ด้วย ส่วนข้อความ "ปฏิรูปสถาบัน" เฉพาะข้อความตามตัวอักษรไม่ถือเป็นความผิด 

 

ตรีดาวเบิกความต่อว่าคำว่า “ทรงพระเจริญ” ไม่ได้ใช้เฉพาะกับพระมหากษัตริย์หรือพระราชินีเท่านั้นแต่ใช้กับพระบรมวงศานุวงศ์พระองค์อื่นด้วย และเมื่อได้ดูคลิปวิดีโอดังกล่าวแล้วเธอยังคงเคารพรักสถาบันพระมหากษัตริย์เช่นเดิม

 

ตอบอัยการถามติง

 

ตรีดาวตอบคำถามติงของอัยการโดยสรุปได้ว่า เธอไม่ทราบว่าทางกลุ่มผู้จัดกิจกรรมจะมีการซักซ้อมเตรียมการอะไรกับผู้ร่วมการชุมนุมหรือไม่ แต่ทราบว่ามีการประกาศเชิญชวน และการแสดงออกมีองค์ประกอบให้เข้าใจถึงพระมหากษัตริย์ นอกจากนั้นข่าวการจัดงานแฟชั่นของแบรนด์สิริวัณณวรี (Sirivannavari) การใช้พรมแดง ป้ายข้อความว่า “ปฏิรูปสถาบัน” และป้ายที่มีพระนามสิริวัณณวรี ทำให้เข้าใจได้ว่าการแสดงแฟชั่นที่เกิดขึ้นสื่อถึงพระมหากษัตริย์ ตรีดาวเบิกความด้วยว่า เธอไม่เข้าใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามคลิปจะมีการซักซ้อมหรือไม่ แต่ทราบว่า การกระทำของนักแสดงมีองค์ประกอบหลายอย่างทั้งข้อความบนป้าย การแต่งกาย ท่าทางของผู้เดินแฟชั่น ทำให้เข้าใจว่าผู้จัดต้องการสื่อถึงสถาบันฯ ขณะที่ผู้ชมซึ่งมีความคิดต่อต้านสถาบันฯก็แสดงอาการสะใจกับการดูหมิ่น และทำให้เข้าใจได้ว่าจัดต้องการเสียดสีสมเด็จพระราชินี อัยการแถลงหมดคำถามติง

 

หลังการสืบพยานปากนี้ อัยการแถลงว่าพยานที่เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจติดภารกิจจึงขอให้ศาลเลื่อนการพิจารณาคดีออกไปเป็นนัดถัดไป

 

24 มิถุนายน 2565

นัดสืบพยานโจทก์

สืบพยานโจทก์ปาก พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์ พิมพ์มานนท์ พนักงานสอบสวน   

 

พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความตอบอัยการโดยสรุปว่า เขารับราชการอยู่ที่สน.ยานนาวาตั้งแต่ปี 2555 เข้ามาเกี่ยวข้องกับคดีนี้ในฐานะที่เป็นพนักงานสอบสวน เกี่ยวกับคดีนี้ในวันที่ 18 พฤศจิกายน 2563 เข้าได้รับรายงานว่า มีการโฆษณาผ่านทางรายการของไทยรัฐทีวี ชักชวนให้คนมาร่วมชุมนุม ในวันเกิดเหตุตัวเขาไม่ได้ไปสถานที่เกิดเหตุด้วย เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายสืบสวนที่ลงไปปฏิบัติหน้าที่ในที่เกิดเหตุ เมื่อถึงวันเกิดเหตุ 29 ตุลาคม 2563 เขาได้รับทราบจากสายสืบมาว่าในเวลา 17.00 น. มีการปิดถนนสีลมทั้งทางขาเข้าและขาออก โดยนำเหล็กมากั้นถนน นอกจากนั้นก็มีรายงานว่า มีการจัดแสดงภาพเกี่ยวกับการเมือง เช่น ป้ายไวนิลข้อความว่า “รอยัลลิสต์ มาร์เก็ตเพลส” และ “ปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์”  รวมทั้งป้ายเกี่ยวกับงบประมาณ ป้ายบางส่วนถูกนำไปติดที่รั้ววัดแขกและบริเวณใกล้เคียง ซึ่งปรากฎตามสำนวนคดี ในเรื่องของการปิดถนนต้องได้รับการอนุญาตจากทางตำรวจเจ้าของท้องที่เสียก่อน แต่กรณีที่เกิดขึ้นไม่ได้มีการขออนุญาต

 

ช่วงเวลาที่เกิดเหตุมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินเพื่อควบคุมสถานการณ์โควิด19 เท่าที่ทราบในช่วงเกิดเหตุไม่มีการตั้งจุดแจกเจลแอลกอฮอล์ ผู้ชุมนุมบางส่วนสวมหน้ากาก ขณะเดียวกันก็มีบางส่วนที่ไม่สวมหน้ากาก ซึ่งคนที่ไม่ใส่หน้ากากก็มีมาก เวลาประมาณ 19.00 น. มีบุคคลซึ่งไม่ทราบว่าเป็นใครนำพรมแดงมาปูบนถนนสีลมทั้งขาเข้าและขาออก ต่อมามีการเดินแฟชั่น จตุพรจำเลยคดีนี้แต่งชุดไทยมาเดินและมีคนถือร่มเดินตามหลัง มีคนเปิดเพลงมาร์ชราชวัลลภระหว่างที่จตุพรเดิน ระหว่างนั้นมีผู้ชุมนุมคนหนึ่งเป็นใครไม่ทราบเอามือมาจับข้อเท้าของจตุพร พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์ระบุว่า สิ่งที่เขาเบิกความทั้งหมดเขาดูมาจากวิดีโอคลิป มีเสียงตะโกนเช่น “ทรงพระเจริญ” และ “พระราชินีสวยมาก” ต่อมาก็มีการแสดงอีกชุดที่มีชายคนที่แต่งชุดเสื้อกล้ามสีดำแบบเอวลอย และมีข้อความที่เขียนว่าพ่อกูชื่อมานะ มาเดินบนพรมแดงอีกครั้งหนึ่ง 

 

พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความว่า ในวันเกิดเหตุผู้กำกับการสน.ยานนาวาให้รองผู้กำกับการสน.ยานนาวาไปประกาศให้ผู้ชุมนุมเลิกการชุมนุม แต่ผู้ชุมนุมไม่ปฏิบัติตามและดำเนินการชุมนุมต่อไป นอกจากนั้นทางผู้ชุมนุมก็มีการใช้เครื่องขยายเสียงแต่ก็ไม่ได้มีการขอใช้เครื่องขยายเสียง พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความต่อด้วยว่าสภาพการชุมนุมในวันเกิดเหตุถือว่าแออัด 

 

วันที่ 2 ธันวาคม 2563 วริษนันท์มาพบกับพ.ต.ท.เกียรติศักดิ์และร้องทุกข์กล่าวโทษให้ดำเนินคดีมาตรา 112 กับจำเลยคดีนี้และเยาวชนชาย ซึ่งเป็นคนที่แต่งกายด้วยเสื้อกล้ามครอปท็อปและเขียนข้อความบนร่างกายตัวเอง ซึ่งเยาวชนรายนี้ถูกดำเนินคดีแยกที่ศาลเยาวชนและครอบครัวกลาง ต่อมาคณะทำงานมีความเห็นให้เรียกผู้ต้องหามารับทราบข้อกล่าวหา เขาเป็นผู้สอบปากคำจำเลยและแจ้งข้อกล่าวหาตามมาตรา 112 กับจำเลยจากการแสดงออกในลักษณะเสียดสีสมเด็จพระราชินีและข้อหาอื่น ซึ่งในการสอบสวนจำเลยให้การปฏิเสธ  ส่วนจำเลยอีกคนหนึ่งที่ถูกแยกไปฟ้องเป็นคดีที่ศาลเยาวชนตัวเขาเองไม่ได้เป็นผู้สอบปากคำแต่เป็นเจ้าหน้าที่คนอื่นที่อยู่ในคณะทำงานเป็นผู้สอบปากคำ เขาทราบว่า จำเลยคนดังกล่าวถูกแจ้งข้อกล่าวหาตามมาตรา 112 จากการแสดงออกในลักษณะล้อเลียนรัชกาลที่สิบ และทราบว่าจำเลยให้การปฏิเสธ โดยในความเห็นของเขาเห็นว่า ดูจากพยานหลักฐานการกระทำของจำเลยคดีนี้และจำเลยอีกคนหนึ่งในคดีที่ศาลเยาวชนมีลักษณะเป็นการแบ่งหน้าที่กันทำ 

 

ตอบทนายจำเลยถามค้าน

 

พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความโดยสรุปว่า ไม่มีพยานเอกสารหลักฐานใดในคดีนี้ที่ระบุว่าในการชุมนุมมีลักษณะเป็นการประชุมแบ่งงานกันทำ เขาไม่แน่ใจว่าขณะเกิดเหตุพ.ร.บ.ชุมนุมฯถูกบังคับใช้อยู่หรือไม่ เกี่ยวกับการแจ้งข้อกล่าวหาจำเลยในคดีนี้ เป็นการแจ้งข้อกล่าวหาโดยมติของคณะกรรมการที่มีหน้าที่พิจารณาซึ่งตัวเขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหนึ่งในคณะกรรมการดังกล่าวด้วย ทนายจำเลยถามค้านว่าในขณะเกิดเหตุมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินฯ จึงมีการงดเว้นการใช้พ.ร.บ.ชุมนุมฯเป็นการชั่วคราว การออกประกาศให้ผู้ชุมนุมยุติการชุมนุมซึ่งเป็นการปฏิบัติตามพ.ร.บ.ชุมนุมฯ จึงถือเป็นการออกประกาศที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่มีกฎหมายรองรับใช่หรือไม่ พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์ตอบว่าเท่าที่ทราบเป็นการประกาศโดยใช้กฎหมายควบคุมโรค พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความด้วยว่าการจัดจุดคัดกรองโรคถือเป็นภาระหน้าที่ของผู้จัดการชุมนุม

 

พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความต่อว่า เขาไม่แน่ใจว่าพิธีกรจะประกาศหรือไม่ว่าผู้เดินแบบเป็นใครและไม่แน่ใจว่าจะมีการประกาศว่าให้ผู้ร่วมชุมนุมทำความเคารพหรือไม่  พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์เบิกความต่อว่าบนตัวของจำเลยไม่ได้มีการเขียนข้อความระบุว่าจำเลยแสดงเป็นบุคคลใด และไม่ได้ยินจำเลยพูดว่าตัวจำเลยแสดงเป็นบุคคลใด และไม่ได้ยินจำเลยพูดว่า ให้ใครทำความเคารพ ทนายจำเลยถามว่า ได้เคยนำภาพเจ้าคุณพระสินีนาฏ พิลาสกัลยาณี หรือภาพของสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญามาให้จำเลยดูหรือไม่และได้ถามจำเลยว่าตั้งใจเลียนแบบบุคคลทั้งสองหรือไม่ พ.ต.ท.เกียรติศักดิ์ตอบว่าไม่ได้นำมาให้ดู ทนายจำเลยขออนุญาตศาลส่งภาพทั้งสองต่อศาลเข้าสำนวน 

 

หลังเสร็จการสืบพยานปากนี้ อัยการแถลงว่า หมดพยาน ศาลสั่งให้เลื่อนไปสืบพยานจำเลยในวันถัดไป

 

25 มิถุนายน 2565

นัดสืบพยานจำเลย

จตุพร จำเลยเบิกความเป็นพยานให้ตัวเอง

 

จตุพรเบิกความโดยสรุปได้ว่า ปัจจุบันเธอช่วยที่บ้านทำธุรกิจครอบครัว  เกี่ยวกับคดีนี้ในชั้นสอบสวนเธอได้ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา และในชั้นอัยการเธอยังเคยยื่นหนังสือขอความเป็นธรรมกับอัยการด้วย การร่วมชุมนุมเป็นสิทธิตามรัฐธรรมนูญและเป็นไปตามกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง เกี่ยวกับการชุมนุมในวันเกิดเหตุ เธอไม่ได้เป็นผู้จัดการชุมนุม เท่าที่เธอเห็นจากโพสต์ผู้จัดการชุมนุมน่าจะเป็นแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุมและกลุ่มราษฎร63 แต่เธอจำไม่ได้ว่าเห็นโพสต์ประชาสัมพันธ์กิจกรรมดังกล่าวในวันใด

 

ในวันเกิดเหตุเวลาประมาณ 16.00 น. เธอเดินทางมาถึงในพื้นที่ชุมนุม เธอเช่าชุดไทยจากร้านย่านพระรามสองในราคา 700 บาท เบื้องต้นเธอตั้งใจจะเช่าชุดสีเขียวมาใส่แต่เนื่องจากชุดดังกล่าวไม่พอดีตัวจึงต้องเช่าชุดสีชมพูมาแทน ผู้จัดกิจกรรมแค่ประกาศเชิญชวนให้มาร่วมเดินแฟชั่น เธอจึงอยากมาร่วมเดินด้วยเพราะที่ผ่านมาเธอก็มักเข้าร่วมการชุมนุมเท่าที่จะทำได้อยู่แล้ว ส่วนที่เลือกสวมชุดไทยจตุพรเบิกความว่า ชุดไทยเป็นชุดประจำชาติและใส่แล้วก็รู้สึกว่าดูดีจึงเลือกที่จะสวมใส่โดยไม่ได้ตั้งใจว่าจะแต่งตัวเพื่อล้อเลียนใคร เธอแค่ตั้งใจเป็นตัวของตัวเองเท่านั้น  ช่วงเวลาที่ร่วมเดินแฟชั่นเธอไม่ได้ประกาศว่าตัวเองแต่งตัวเลียนแบบใคร  และพิธีกรก็ไม่ได้แนะนำว่าเธอเป็นใคร ส่วนที่เธอต้องเริ่มเดินแฟชั่นเป็นคนแรกเป็นเพราะเธอบังเอิญอยู่ตรงนั้นพอดี 

 

จตุพรเบิกความต่อว่า เธอใช้เวลาร่วมเดินแฟชั่นเพียงสั้นๆไม่ถึง 30 วินาที และเธอก็ไม่ได้เดินจนสุดทาง ระหว่างที่เธอกำลังเดินมีผู้หญิงคนหนึ่งกวักมือเรียก  เธอเข้าใจว่าหญิงคนดังกล่าวจะถ่ายรูปจึงเดินเข้าไปหา ก่อนที่หญิงคนดังกล่าวจะจับข้อเท้าของเธอ ขณะนั้นเธอตกใจจนทำอะไรไม่ถูกจึงรีบเดินแฟชั่นให้เสร็จ ระหว่างนั้นก็มีคนตะโกนว่า เจ้าคุณพระบ้าง พระราชินีบ้าง  เธอได้แต่ตกใจและเดินออกมาโดยไม่ตอบรับอะไร 

 

จตุพรเบิกความต่อว่า การเดินแฟชั่นมีหลายชุด แต่เธอไม่ได้อยู่ดูจนจบ แต่ได้กลับมาดูทีหลัง จตุพรเบิกความต่อว่าเธอรู้จักคนที่ถือร่ม ถือพาน สำหรับร่มมีคนถือเดินตามเธอเป็นร่มของกลุ่ม We Volunteer ซึ่งเป็นกลุ่มที่เธอเป็นสมาชิกอยู่ในขณะนั้น ส่วนที่มีการนำร่มมาถือก็เป็นไปเพื่อการโฆษณาขายสินค้าเท่านั้น สำหรับชายคนที่สวมชุดเสื้อกล้ามสีดำที่ถูกดำเนินคดีเป็นอีกคดีหนึ่งเธอไม่เคยรู้จักมาก่อน 

 

หลังวันเกิดเหตุเธอเห็นคนที่เธอรู้จักบนเฟซบุ๊กโพสต์ข้อความว่า มีคนถูกดำเนินคดีมาตรา 112 เพราะแต่งตัวเลียนแบบเจ้าคุณพระสินีนาฏ จากนั้นเธอจึงได้รับหมายเรียกให้ไปรายงานตัวในคดีนี้ ทนายจำเลยถามเกี่ยวกับเพลงมาร์ชราชวัลลภว่าบุคคลใดเป็นผู้นำมาเปิด จตุพรเบิกความว่าเธอเพิ่งมาทราบว่ามีการเปิดเพลงดังกล่าวในภายหลัง จตุพรย้อนกลับไปเบิกความถึงวันเกิดเหตุว่า หลังร่วมกิจกรรมเดินแฟชั่นเธอก็ไปดูกิจกรรมอื่นๆในพื้นที่จัดงาน จากนั้นก็ไปขายร่มและของที่ระลึกของทางกลุ่มจากนั้นจึงเดินทางกลับ ตั้งแต่ในวันเกิดเหตุมีคนนำภาพขณะที่ตัวเองเดินไปเผยแพร่ในโลกออนไลน์ มีคนมาแสดงความเห็นอย่างแพร่หลายจนทำให้เธอรู้สึกเครียด โดยคนที่แสดงความคิดเห็นบางคนก็บอกว่าเธอแต่งตัวเป็นเจ้าคุณพระบ้าง แต่งตัวเลียนแบบพระราชินีบ้าง ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเครียด

 

เธอทราบว่า ขณะเกิดเหตุมีการประกาศสถานกาณ์ฉุกเฉินฯ ในช่วงเวลาดังกล่าวจะมีการงดเว้นไม่บังคับใช้พ.ร.บ.ชุมนุมฯเป็นการชั่วคราว และเธอก็ทราบว่ามีกรณีที่ศาลยกฟ้องคดีที่มีการชุมนุม จตุพรเบิกความต่อว่าเท่าที่ทราบผู้ที่มากล่าวหาเธอในคดีนี้ยังเคยร้องทุกข์กล่าวโทษผู้ต้องหาคดีมาตรา 112 คดีอื่นๆ อีกหลายคดี  จตุพรเบิกความด้วยว่าการถูกดำเนินคดีนี้ทำให้เธอถูกตีตราจากสื่อสังคมออนไลน์ ถูกตราหน้าว่าเป็นคนชังชาติ และเมื่อเธอไปสมัครงานก็เคยถูกปฏิเสธเนื่องจากการถูกดำเนินคดี นอกจากนั้นก็ยังเคยถูกตั้งค่าหัวบนโลกออนไลน์ด้วย โดยที่ผู้ที่ตั้งค่าหัวหรือด่าทอเธอก็ไม่เคยมาสอบถามข้อเท็จจริงใดๆจากเธอ 

 

หลังเสร็จการสืบพยานปากนี้ ทนายจำเลยแถลงว่า หมดพยานแต่เพียงเท่านี้ แต่จะขออนุญาตศาลส่งคำแถลงปิดคดี ศาลอนุญาตให้ทนายจำเลยส่งคำแถลงปิดคดีภายในเวลาหนึ่งเดือน

 

นัดฟังคำพิพากษาในวันที่ 12 กันยายน 2565 ศาลให้เหตุผลที่นัดห่างจากวันพิจารณาคดีวันสุดท้ายนานว่าเป็นเพราะศาลมีนัดคดีอื่นอีกหลายเรื่อง ในนัดการพิจารณาคดีนัดนี้ศาลมีพยานโจทก์บางปากที่ไม่มาศาลตามนัดและศาลได้ให้โอกาสฝ่ายโจทก์ในการติดตามพยานเหล่านั้นหลายครั้งแล้วแต่ไม่สามารถติดตามพยานเหล่านั้นมาได้และแม้ให้โอกาสต่อไปก็มีแนวโน้มว่าจะไม่สามารถติดตามพยานเหล่านั้นมาได้จึงให้งดการสืบพยานปากดังกล่าว

 

ภายหลังอ่านคำพิพากษา นิวถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำเป็นเวลา 2 คืน ก่อนจะได้ประกันตัวในวันที่ 14 กันยายน 2565