1700 1262 1492 1195 1351 1946 1698 1341 1285 1363 1924 1613 1048 1467 1559 1302 1236 1577 1783 1862 1554 1372 1137 1197 1586 1359 1030 1470 1479 1339 1769 1296 1206 1734 1645 1122 1402 1451 1207 1963 1209 1302 1293 1318 1709 1810 1299 1483 1979 1494 1813 1822 1111 1755 1922 1111 1038 1370 1186 1104 1346 1374 1019 1150 1073 1621 1262 1100 1716 1692 1572 1768 1217 1943 1827 1299 1961 1817 1530 1979 1612 1490 1042 1247 1445 1396 1742 1629 1302 1363 1618 1300 1336 1560 1084 1470 1138 1571 1549 บลูเบอร์รี่ชีสเค้ก ความสุขของ "คิม-ป่าน" ทะลุฟ้า สองผู้ต้องขังหญิงในเรือนจำ | Freedom of Expression Documentation Center | ศูนย์ข้อมูลกฎหมายและคดีเสรีภาพ

บลูเบอร์รี่ชีสเค้ก ความสุขของ "คิม-ป่าน" ทะลุฟ้า สองผู้ต้องขังหญิงในเรือนจำ

ทสมา หรือ คิม และกตัญญู หรือ ป่าน เป็นสมาชิกกลุ่มทะลุฟ้าที่เป็นผู้หญิงสองคน ที่วันนี้ถูกคุมขังอยู่ในทัณฑสถานหญิงกลางโดยไม่ได้รับอนุญาตให้ประกันตัว ตั้งแต่วันที่ 19 กรกฎาคม 2564 จากคดีชุมนุมและสาดสีหน้าอาคารพรรคประชาธิปัตย์ เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 2564 ซึ่งอัยการตั้งข้อหาฐานมั่วสุมก่อความวุ่นวาย ตามมาตรา 215, 216 และฝ่าฝืนพ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ โดยศาลให้เหตุผลว่าการกระทำเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท ใช้ความรุนแรงทำให้เกิดอันตรายแก่บุคคลอื่นโดยไม่มีเหตุอันสมควร จึงน่าเชื่อว่าหากให้ประกันตัวจะก่อให้เกิดภยันตรายอื่นได้อีก
 
ทนายความเข้าเยี่ยมคิม และป่าน เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2565 โดยเป็นการเยี่ยมทางระบบออนไลน์เพราะทางทัณฑสถานหญิงกลางยังบังคับใช้มาตรการป้องกันโควิดอย่างเข้มงวด คิมและป่าน มีสุขภาพร่างกายและจิตใจที่แข็งแรงดี แต่บอกว่า ค่อนข้างเบื่อเพราะยังอยู่ระหว่างกักตัวในห้องกัก ไม่สามารถออกไปไหนนอกห้องได้ ไม่สามารถซื้อของจากร้านค้าสวัสดิการด้วยตัวเองได้ แม้จะมีเพื่อนฝากเงินไว้ให้บ้างก็ตาม
 
2536
 
ป่านเล่าว่า ก่อนวันที่ทนายความจะมาเยี่ยมครั้งนี้เป็นวันหยุดยาว ทำให้ไม่มีใครมาเยี่ยมติดต่อกัน 5 วัน และไม่มีใครซื้อของมาฝากไว้ให้ ทั้งสองคนจึงต้องกินอาหารจากโรงเลี้ยงที่เรือนจำมีบริการให้เท่านั้น โดยแต่ละวันจะมีคนนำมาส่งให้ที่ห้องขังเพราะออกไปเองไม่ได้ ซึ่งยิ่งทำให้รู้สึกเบื่อกว่าเดิมมาก เนื่องจากปกติ ความสุขในแต่ละวันจะมาจากการกินอาหารหรือขนมอร่อยๆ ที่มีคนซื้อมาฝาก เพราะทำให้รู้สึกเหมือนได้อยู่ข้างนอก ซึ่งคิมก็เห็นด้วย และคิมฝากให้ทนายความช่วยซื้อบลูเบอร์รี่ชีสเค้ก จากร้านค้าสวัสดิการของเรือนจำให้ ซึ่งคิมบอกว่าเป็นของที่อร่อยที่สุดที่เคยกินในเรือนจำ และยังเป็นเค้กที่อร่อยมากเท่าที่จะหาได้ทั่วไปด้วย
 
เมื่อเป็นดังนั้น ป่านกับคิมจึงขอให้ทนายความซื้อบลูเบอร์รี่ชีสเค้กจากร้านค้าเพื่อส่งเข้าไปเป็นกำลังใจในวันที่ 2 สิงหาคม และต่อมาวันที่ 3 สิงหาคม เพื่อนจากกลุ่มทะลุฟ้าก็ซื้อส่งเข้าไปให้อีกเพื่อให้เป็นกำลังใจสำหรับคนที่ถูกคุมขัง แม้ว่าอาหารที่ส่งเข้าไปจะไม่มีพื้นที่สำหรับเก็บ แต่เธอก็จะแบ่งให้กับเพื่อนผู้ต้องขังคนอื่นที่อยู่ห้องเดียวกัน
 
ป่านเล่าด้วยว่า สภาพความเป็นอยู่ข้างในพออยู่ได้ ทุกคนได้รับแจกที่นอนมีผ้า 3 ผืน ซึ่งปกติได้นอนกันคนละ 2 กระเบื้อง แต่ห้องที่ป่านและคิมอยู่พอมีพื้นที่มากขึ้น เพราะคนในห้องไม่เยอะเกินไป พอมีที่นอนว่างสำหรับคนละ 3-4 กระเบื้อง แต่ป่านนอนไม่ค่อยหลับเพราะผ้าที่เอามาพับเป็นหมอนนั้นค่อนข้างบาง ทำให้นอนไม่ถนัดเพราะหมอนต่ำไป ต้องเป็นวันที่อากาศไม่หนาว ไม่ต้องห่มผ้า ถึงจะได้เอาผืนที่ใช้สำหรับห่มมาเสริมเป็นหมอนได้ ส่วนการอาบน้ำก็ยังไม่ง่ายเพราะมีเวลาอาบน้ำประมาณคนละ 15 วินาที อาบกันแบบฝักบัว เป็นรางน้ำยาวๆ เจาะรูให้น้ำไหลลงมา 
 
ระหว่างการถูกคุมขัง ป่านและคิมไม่ได้เจอกับบุ้งและใบปอ นักเคลื่อนไหวทางการเมืองอีกสองคนที่อดอาหารและสุขภาพทรุดโทรม เพราะทางเรือนจำไม่ได้จัดให้อยู่ด้วยกัน ป่านและคิมได้แต่อยู่ในห้องขังเท่านั้น ซึ่งหนังสือที่มีคนฝากเข้าไปให้อ่านก็ยังอยู่ระหว่างตรวจสอบทำให้ยังไปไม่ถึงมือ กิจวัตรประจำวันจึงเป็นการดูโทรทัศน์ที่ทางเรือนจำจัดให้ดู ตอน 11 โมงเป็นการเปิดเพลง ช่วงบ่ายเป็นคลิปออกกำลังกาย แล้วก็เปิดเพลง มีฉายละครช่วงประมาณ 19.00 ถึง 21.00 มีซีรีย์จีนซึ่งดูสนุก เป็นเรื่องที่ฉายมาหลายเดือนแล้วยังไม่จบ แล้วก็มีซีรีย์เกาหลีด้วยแต่จำชื่อเรื่องไม่ได้
ชนิดบทความ: