ฐานข้อมูลคดี

26 พฤศจิกายน 2557

 

พรรคนวัตกรรมจัดงานเสวนาระดมความเห็นเรื่องการปฏิรูป โดยประเด็นที่จะถูกหยิบยกมาพูดคุยมีอยู่หลายประเด็น เช่น ประเด็นที่มาของ ส.ส. บัณฑิตไปในงานดังกล่าวและร่วมแสดงความคิดเห็น

 

การแสดงความเห็นของบัณฑิตเกี่ยวข้องกับสถาบันพระมหากษัตริย์ หลายคนไม่พอใจการแสดงความเห็นของเขาและลุกเดินออกจากงาน เจ้าหน้าที่ตำรวจซึ่งร่วมสังเกตการณ์งานเสวนาทำการจับกุมบัณฑิตทันที ก่อนจะส่งตัวเขาไปทำการสอบสวนเพิ่มเติมที่สน.สุทธิสาร

 

ในช่วงค่ำวันเดียวกัน ทนายความจากศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน เดินทางไปที่สน. เพื่อให้ความช่วยเหลือด้านกฎหมายกับบัณฑิต แต่ทนายความไม่ได้รับอนุญาตให้พบบัณฑิตเพราะยังไม่มีการสอบปากคำ เจ้าหน้าที่ตำรวจนัดให้ทนายมาร่วมสอบปากคำในเวลา 9.30 น. ในวันถัดไป

 

27 พฤศจิกายน 2557

 

เวลาประมาณ 9.30 น. พนักงานสอบสวนสอบปากคำบัณฑิตโดยมีทนายความจากศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนร่วมฟังด้วย การสอบปากคำใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง บัณฑิตยอมรับว่าพูดข้อความตามที่ถูกกล่าวหาจริง

 

ประมาณ 11.30 น. ตำรวจควบคุมตัวบัณฑิตจากสน.สุทธิสารไปที่ห้องเช่าของบัณฑิตซึ่งอยู่ย่านหนองแขม เพื่อทำการตรวจค้นขยายผล 

 

ประมาณ 13.00 น. ตำรวจนำตัวบัณฑิตไปถึงห้องพักแต่ยังไม่เริ่มทำการตรวจค้นเพราะต้องรอให้ทหารมาร่วมตรวจค้นด้วย หลังจากตำรวจมาถึงประมาณ 15 - 20 นาที ทหารในเครื่องแบบพร้อมอาวุธประมาณ 12 นาย ก็เดินทางมาถึงและเริ่มทำการตรวจค้น 

 

การตรวจค้นใช้เวลาประมาณ 30 นาที ทนายของบัณฑิตร่วมติดตามไปสังเกตการณ์การตรวจค้นด้วย แต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ดูกระบวนการตรวจค้น ต้องรออยู่นอกในระยะที่ไกลออกไปพอสมควร 

 

หลังการตรวจค้นบัณฑิตถูกนำตัวกลับไปที่สน.สุทธิสารอีกครั้ง เจ้าหน้าที่นำทรัพย์สินของบัณฑิตซึ่งเป็นหนังสือบรรจุในลังเบียร์สองลังไปตรวจสอบด้วย บัณฑิตถูกควบคุมตัวที่สถานีตำรวจนครบาลสุทธิสารอีก 1 คืน 

 

28 พฤศจิกายน 2557

 

ประชาไท รายงานว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจควบคุมตัวบัณฑิตไปที่่ศาลทหารเพื่อขออำนาจศาลฝากขัง 

 

ทนายความจากศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนยื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราว พร้อมกับวางหลักทรัพย์เป็นเงินสด 400,000 บาท โดยมีวาด รวี นักกิจกรรมและนักเขียนเป็นนายประกัน

ในคำร้องประกอบการขอปล่อยตัวชั่วคราว ระบุว่า ผู้ร้องมีอายุมากแล้ว ไม่สามารถหลบหนีและพึ่งพาตนเองได้ ประกอบกับคดีมีหนทางต่อสู้คดีได้ หากได้รับการปล่อยตัวชั่วคราวผู้ร้องย่อมไม่หลบหนีและจะต่อสู้คดีเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ตามกระบวนการของศาลต่อไป

 

ผู้ร้องอายุ 74 ปี ชราภาพมากแล้ว  มีโรคประจำตัวหลายโรค แพทย์ได้ตัดกระเพาะปัสสาวะผู้ร้อง โดยผู้ร้องใช้ถุงปัสสาวะแทนตลอดเวลา  ซึ่งเสี่ยงต่อการติดเชื้อได้ง่าย หากติดเชื้อจะทำให้เป็นอันตรายแก่ชีวิตได้ และมีประวัติเข้ารับการรักษาอาการป่วยทางจิตที่สถาบันกัลยาณ์ราชนครินทร์ โรคจิตเพศประเภทหวาดระแวง 

 

คดีนี้เป็นคดีที่ไม่มีพยานหลักฐานที่ซับซ้อน  และพยานหลักฐานก็อยู่ในความดูแลของพนักงานสอบสวนแล้ว  ผู้ร้องจึงไม่อาจไปยุ่งเกี่ยวกับพยานหลักฐานของพนักงานสอบสวนได้อีก  การปล่อยตัวผู้ร้องจะไม่เป็นอุปสรรคหรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อการสอบสวนของเจ้าพนักงานอย่างแน่นอน

 

ในเวลา 14.00 น. ศาลทหารกรุงเทพมีคำสั่งอนุญาตให้ปล่อยตัวบัณฑิตชั่วคราว พร้อมตั้งเงื่อนไข ห้ามออกนอกราชอาณาจักร และห้ามแสดงความคิดเห็นทางการเมือง

 

19 กุมภาพันธ์ 2558

 

ประชาไท รายงานว่า อัยการทหารส่งตัวบัณพิตฟ้องต่อศาลทหาร ในความผิดฐานหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์

 

คำฟ้องระบุคำพูดของจำเลย  2 ประโยค ประโยคแรกกล่าวถึงความแตกแยกของสังคมไทยและสถานะของสถาบันพระกษัตริย์กับกฎหมาย ประโยคที่สองกล่าวถึงระบอบการปกครองว่าจะเลือกแบบใด

 

จำเลยยื่นขอปล่อยตัวชั่วคราวอีกครั้งในชั้นพิจารณาคดี โดยใช้นายประกันและหลักทรัพย์เดิม ศาลทหารอนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวอีกครั้ง 

 

ในกระบวนการของศาลทหาร ผู้ต้องหาหรือจำเลยจะต้องถูกนำไปปล่อยตัวที่เรือนจำ ต่างจากกรณีของศาลอาญา ซึ่งการปล่อยตัวจะทำที่ศาลเลย บัณฑิตได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำในเวลาประมาณ 21.10 น. 

 

31 มีนาคม 2558

 

นัดสอบคำให้การ

 

ศาลทหารกรุงเทพนัดสอบคำให้การบัณฑิตในช่วงเช้า คดีของบัณฑิตศาลไม่ได้สั่งพิจารณาลับ ผู้สังเกตการณ์สามารถเข้าไปในห้องพิจารณาคดีได้

 

บัณฑิตให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา ศาลนัดสืบพยานในวันที่ 22 มิถุนายน 2558 

 

 

นอกจากนี้ อัยการทหารได้ส่งซีดีบันทึกภาพจำเลยขณะกำลังแสดงความคิดเห็นไว้เป็นหลักฐาน ซึ่งทนายจำเลยได้ขอให้ศาลเปิดหลักฐานชิ้นนี้ก่อนทนายจำเลยทำการถามค้าน

 

สำหรับคำร้องขอส่งตัวจำเลยไปตรวจรักษาอาการทางจิต ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 14

 

เนื่องจากจำเลยเคยถูกฟ้องในคดีอาญา มาตรา 112 ต่อศาลอาญากรุงเทพใต้  และศาลฎีกามีคำพิพากษาถึงที่สุดว่า จำเลยมีอาการป่วยเป็นโรคจิตเภท ซึ่งเป็นอาการป่วยทางจิตเรื้อรัง ความคิดหวาดระแวง การใช้เหตุผลไม่เหมือนคนปกติทั่วไป การแสดงพฤติกรรมออกมามักจะเป็นไป ตามอาการผิดปกทางจิต ทางการแพทย์เรียกว่าบีไซด์ (Bizare) นั้น ศาลจะมีคำสั่งวันที่ 9 ต.ค. 58 เวลา 08.30 น.

 

หากศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ส่งตัวจำเลยไปตรวจรักษาที่สถาบันกัลยาณ์ราชนครินทร์ ทั้งนี้ การพิจารณาคดีจะหยุดลงชั่วคราวจนกว่าศาลจะได้รับผลการตรวจรักษา

 

9 ตุลาคม 2558

 

นัดฟังคำสั่งศาล

 

ศาลทหารกรุงเทพนัดฟังคำสั่งเรื่องการส่งตัวบัณฑิตไปเข้ารับการตรวจอาการทางจิตที่สถาบันกัลยาณ์ราชนครินทร์

ศาลมีคำสั่งอนุญาตให้ส่งตัวจำเลยเข้ารับการตรวจตามคำร้องของทนายจำเลย โดยให้เหตุผลว่า

ทนายจำเลยยื่นเอกสารเป็นคำพิพากษาศาลฎีกาซึ่งวินิจฉัยว่าจำเลยมีอาการป่วยทางจิตมายื่นประกอบ จึงมีเหตุอันควรให้ระงับการพิจารณาคดีไว้ชั่วคราว ระหว่างรอผลการตรวจ ศาลสั่งด้วยว่าให้ส่งตัวบัณฑิตเข้ารับการตรวจและรายงานผลการตรวจให้ศาลทราบโดยเร็ว

ก่อนหน้าจะถูกดำเนินคดีนี้ บัณฑิตเคยถูกดำเนินคดีมาตรา 112 มาก่อน จากการแสดงความคิดเห็นในงานเสวนาของกกต เมื่อปี 2546 บัณฑิตสู้คดีถึงสามชั้นศาล โดยศาลฎีกามีคำพิพากษาเป็นที่สุดในวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2557 พิพากษาจำคุกบัณฑิตเป็นเวลา 4 ปี จากการกระทำความผิด 2 กรรม แต่ให้รอการลงอาญาโทษจำคุกมีกำหนด 3 ปี โดยศาลฎีกาเห็นว่าขณะทำความผิด บัณฑิตมีอาการป่วยทางจิต

 

2 กุมภาพันธ์ 2559

 

ศาลทหารกรุงเทพ นัดไต่สวนกรณีส่งบัณฑิตไปตรวจอาการทางจิต แต่แพทย์ผู้จะมาเบิกความติดธุระ จึงเลื่อนเป็น 11 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา 14.00 น.

 

ร.ต.อ.บัญชา พนักงานสืบสวน ตอบคำถามค้านทนายความว่า 26 พฤษศจิกายน 2557 กลุ่มนวัตกรมไทยจัดประชุมเพื่อนำข้อเสนอไปเสนอต่อคณะกรรมาธิการร่างรัฐธรรมนูญ แต่ไม่แน่ใจว่าตัวแทนกลุ่มนวัตกรรมไทยได้ขออนุญาตหรือประสานไปยัง ผกก.สน.สุทธิสาร ก่อนหรือไม่ แต่ สน.สุทธิสาร ได้ส่งเจ้าหน้าที่ทหาร 2 นาย และตำรวจประมาณ 10 นาย แต่งกายทั้งในและนอกเครื่องแบบมาสังเกตการณ์

 

ร.ต.อ.บัญชา ให้การว่า การเสวนาครั้งนี้มีผู้เข้าร่วมประมาณ 15 คน แต่จำไม่ได้ว่ามีสื่อมวลชนหรือไม่ โดยพยานไม่ใช่ผู้บันทึกวิดีโอหลักฐาน แต่เป็น ส.ต.อ.ศิรวิทย์ รวมจิตร ร่วมกับเจ้าหน้าที่ทหาร และเจ้าหน้าที่มีกล้องบันทึกภาพมากกว่าสองตัว นอกจากนี้ พยานยังไม่แน่ใจว่าผู้ดำเนินรายการได้แจ้งผู้เข้าร่วมประชุมหรือไม่ว่ามีเจ้าหน้าที่มาสังเกตการณ์ ตัวพยานมีหน้าสังเกตการณ์บริเวณโดยรอบ สืบสวน และจับกุมผู้กระทำความผิด พยานไม่ได้อยู่ในห้องประชุมตลอดเวลา แต่ได้สั่งให้ ส.ต.อ.ศิรวิทย์ อยู่บันทึกวิดีโอตลอดการประชุม ในเอกสารที่แจกก่อนการประชุมมีการกำหนดวาระอื่น ๆ

 

เมื่อเปิดวิดีโอหลักฐานในสำนวนแล้ว พยานให้การยอมรับว่า มีช่วงหนึ่งที่ผู้ดำเนินรายการเปิดให้ผู้ร่วมประชุมเสนอประเด็น หลังจากนั้นผู้ดำเนินรายการได้อ่านประเด็นที่มีผู้เสนอเข้ามา ซึ่งมีประเด็นสถาบันพระมหากษัตริย์ด้วย ก่อนที่จำเลยจะแสดงความเห็นเกี่ยวกับสถาบันพระมหากษัตริย์สองประโยค แต่มีผู้ทักท้วงไม่ให้พูดและลุกออกจากห้องประชุม ทำให้การเสวนาล้มเลิกไป

 

ร.ต.อ.บัญชา เห็นว่า ประโยคแรกที่จำเลยพูดขึ้นและมีผู้กล่าวแทรกขึ้นมาเป็นประโยคที่จบความแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าประโยคที่สองเป็นประโยคคำถามหรือไม่ เนื่องจากจำเลยยังพูดไม่จบประโยค จึงไม่ทราบว่าจำเลยจะพูดอะไรต่อ แต่จากคำพูดของจำเลย พยานรู้สึกว่าเป็นการหมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายต่อพระมหากษัตริย์

 

พยานโจทก์ตอบคำถามค้านทนายความจำเลยอีกว่า พยานเรียนจบคณะนิติศาสตร์ ทำงานสืบสวนมาโดยตลอด และยอมรับว่าโดยทั่วไป ประโยคคำถามไม่ได้ยืนยันข้อเท็จจริง ซึ่งภายหลังจำเลยกล่าวถ้อยคำที่เป็นความผิดตามฟ้อง พ.ต.อ.ปรีชา กองแก้ว พ.ต.ท.อัครวัฒน์ พุ่มไพศาลชัย ร.ต.อ.ภาณุพงศ์ จินดาหลวง ร.ต.อ.เดโช ประสานศรี พยาน และเจ้าหน้าที่ทหาร ได้ปรึกษากับผู้บังคับบัญชามากกว่า 3 ชั่วโมง เนื่องจากยังไม่แน่ใจว่าถ้อยคำของจำเลยเป็นถ้อยคำหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์หรือไม่ แต่พยานไม่ทราบว่าใครเป็นผู้ตัดสินใจให้ดำเนินคดีกับจำเลย หลังจากนั้นจึงพาตัวจำเลยไปยัง สน.สุทธิสาร โดยจำเลยไม่มีพฤติการณ์หลบหนี

 

จากนั้น โจทก์ได้นำ ส.ต.อ.ศิรวิทย์ รวมจิต เข้าสืบพยานต่อ ส.ต.อ.ศิรวิทย์ ตอบคำถามค้านทนายความ รับว่า ตนเองแต่งกายในชุดนอกเครื่องแบบเป็นผู้บันทึกวิดีโอผลัดกันกับ ส.ท.พิชาญ วรรณกี้ โดยมีกล้องของเจ้าหน้าที่เพียงตัวเดียว จะมีสื่อมวลชนด้วยหรือไม่พยานไม่แน่ใจ และผู้เข้าร่วมทราบว่ามีเจ้าหน้าที่มาสังเกตการณ์

 

ส.ต.อ.ศิรวิทย์ เห็นว่า จำเลยยังพูดประโยคแรกไม่จบความ ส่วนประโยคที่สองเป็นประโยคคำถามที่ยังถามไม่จบ เพราะมีคนแย้งและลุกออกจากห้องไปก่อน แต่จำเลยจะสื่อความหมายอย่างไรพยานไม่ทราบ หลังจากนั้นจึงมีการปรึกษากันในระหว่างผู้บังคับบัญชาว่าคำพูดของจำเลยเป็นความผิดหรือไม่ แต่พยานไม่ได้เข้าร่วม พยานเป็นผู้ทำบันทึกจับกุม ที่ สน.สุทธิสาร เวลาประมาณ 22.00 น.

 

พยานตอบคำถามติงของอัยการทหารว่า พยานไม่ทราบว่าใครเสนอประเด็นให้ผู้ดำเนินรายการพูดเรื่องสถาบันพระมหากษัตริย์ แต่จากคำพูดของจำเลย พยานคิดว่าประโยคแรกเป็นประโยคหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ ส่วนประโยคที่สองเข้าใจว่าจำเลยต้องการจะสื่อว่าไม่ให้มีสถาบันพระมหากษัตริย์

 

ต่อมา โจทก์นำ จ.ส.อ.กายสิทธิ์ เจริญไพบูลย์ เข้าสืบพยาน จ.ส.อ.กายสิทธิ์ ตอบคำถามค้านทนายความจำเลยว่า พยานจับการศึกษาชั้น ม.6 และรับราชการทหารมา 29 ปี พยานไม่เคยทำงานสืบสวนสอบสวน และไม่ใช่เจ้าพนักงาน หรือผู้ช่วยเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา และประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

 

จ.ส.อ.กายสิทธิ์ ยอมรับว่า ทหารมีอุดมการณ์ที่จะต้องจงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ เมื่อมีผู้กล่าวหรือตั้งคำถามถึงพระมหากษัตริย์ พยานในฐานะทหารและคนไทยย่อมจะรู้สึกเสียใจและไม่พอใจ ในวันที่เกิดเหตุพยานรับหน้าที่เป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีแต่อย่างใด มีทหารนอกเครื่องแบบ 3-4 นายมาร่วมสังเกตการณ์ในวันนั้น และมีสื่อมวลชนภายในงานมาร่วมบันทึกการเสวนาด้วย โดยพยานสังเกตจากป้ายห้อยคอ

 

จากนั้น อัยการทหารนำ ส.ท.พิชาญ วรรณกี้ เข้าตอบคำถามค้านทนายความ ความว่า พยานจบการศึกษาชั้น ม.6 รับราชการทหารมา 8 ปี ไม่เคยทำงานสืบสวนสอบสวนมาก่อน รวมถึงไม่ได้เป็นเจ้าพนักงานหรือผู้ช่วยเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา หรือประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

 

ส.ท.พิชาญ ยอมรับเช่นเดียวกับ จ.ส.อ.กายสิทธิ์ ว่า ทหารมีอุดมการณ์จงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ หากมีผู้พูดถึงหรือตั้งคำถามต่อพระมหากษัตริย์ พยานรู้สึกไม่พอใจ แต่ขณะจำเลยพูดในวงเสวนา พยานไม่สามารถจับใจความคำพูดของจำเลยได้ เนื่องจากพยานเป็นผู้บันทึกวิดีโอ

 

หลังเสร็จสิ้นการสืบพยานในนัดนี้ นัดต่อไปโจทก์แถลงขอนำพยานโจทก์รายที่ 5 เข้าสืบพยาน ศาลนัดสืบพยานครั้งต่อไปวันที่ 5 ตุลาคม 2559 

 

5 ตุลาคม 2559 

 

เนื่องจากนายประกันของบัณฑิตไม่มา เพราะป่วย ไม่สามารถเดินทางมาฟังการพิจารณาคดีได้ ทนายของบัณฑิตจึงกล่าวต่อศาลว่า จะทำใบมอบฉันทะแทนนายประกันส่งมาให้ ขณะที่พยานฝ่ายโจทก์ก็ไม่ได้มาเช่นกัน ให้เหตุผลว่าย้ายที่อยู่อาศัยไปอีกที่หนึ่ง จึงขอเลื่อนวันนัดสืบพยาน เป็น 20 มกราคม 2560 

 

20 มกราคม 2560

 

สืบพยานโจทก์

 

 

ที่ศาลทหารกรุงเทพ เวลาประมาณ 10.25 น. ศาลขึ้นบัลลังก์ โดยวันนี้มี สมคิด ทิพย์สอน เป็นพยานเบิกความในคดี  สมคิด ทิพย์สอน ผู้อยู่ในเหตุการณ์ เริ่มเบิกความว่า  ปัจจุบันอายุ 69 ปี ประกอบอาชีพค้าขาย เกี่ยวข้องกับคดีนี้โดยมาเป็นพยานเเละเป็นผู้อยู่ในเหตุการณ์ 

 

อัยการถามสมคิดว่า ผู้ต้องหาชื่ออะไรสมคิดตอบว่า ชื่อจือเซง เเซ่โคว้ อัยการถามต่อว่าจำเลยทำผิดในข้อหาอะไร สมคิดตอบว่าจำเลยทำผิดในข้อหาหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ฯ ตามกฎหมายมาตรา 112 อัยการถามสมคิดว่า ซือเจง พยานเคยพบกันมาก่อนหรือไม่ สมคิดตอบว่าเคยพบกันมาก่อนหน้านี้เเล้ว  เหตุการณ์เกิดขึ้นวันที่ี 26 พฤศจิกายน 2557 เวลา 13.00 น. โดยประมาณ 

 

และสถานที่เกิดเหตุคือ  อาคารวี ชั้น 6 ซอยรัชดา 26 เเขวงสามเสนนอก เขตห้วยขวาง กรุงเทพมหานคร สมคิดเล่าหลักการเเละเหตุผลในการจัดเสวนา ว่าเสวนาจัดขึ้นเพื่อ ต้องการเสนอเเนวทางการมีส่วนร่วมในการเเสดงความคิดเห็นในการร่างรัฐธรรมนูญ โดยเป็นตัวเเทนกลุ่มนวัตกรรมไทย  ตัวเขาเป็นหัวหน้าพรรคนวัตกรรมไทย 

 

ศาลถามว่าพรรคนี้มีการจดทะเบียนหรือไม่ สมคิดเบิกความต่อศาลว่า จดเเล้วโดย มีการประกาศ เป็นพรรคที่ 75 ของสำนักงานคณะกรรมการเลือกตั้ง เเต่ยังไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ  (พยานยื่นเอกสารการเเต่งตั้งพรรคให้อัยการตรวจสอบก่อนที่ทนายจะยื่นต่อให้ศาลดู)

 

อัยการถามพยานต่อว่า ในการจัดงานเสวนามีการขออนุญาตเเล้วหรือไม่ สมคิดตอบว่ามีการขออนุญาตโดยให้ผู้ประสานงาน ส่งหนังสือเเจ้งไปทาง สน.สุทธิสารโดยไม่ใช่หนังสือที่เป็นลายลักษณ์อักษร

 

อัยการถามสมคิดต่อว่า หัวข้อเสวนามีกี่หัวข้อ เเละมีเรื่องอะไรบ้าง พยานตอบมีห้าหัวข้อ ดังนี้ หัวข้อที่หนึ่งเรื่องที่มาของ สส.สว. หัวข้อที่สอง การเเยกอำนาจอธิปไตย ทำได้อย่างไร หัวข้อที่สามพรรคการเมืองยุบได้หรือยุบไม่ได้อย่างไร หัวข้อที่สี่สถานการณ์ทางเมืองเเละกลุ่มองค์กรอิสระ เเละหัวข้อที่ห้าเป็นเรื่องอื่น ๆ 

 

หัวข้อทั้งห้าหัวข้อใครเป็นคนคิด พยานตอบทางคณะกรรมการที่เป็นกลุ่มเสวนาของพรรคการเมืองร่วมกันคิด การจัดเสวนามีคนเข้าร่วมการประชุมทั้งหมดกี่คน พยานตอบ 15 คน โดยประมาณ โดยมีผู้สังเกตุการณ์ 4 คน เจ้าหน้าที่ตำรวจสน.สุทธิสาร มาควบคุมการเสวนาด้วย

 

อัยการถาม ผู้เข้าร่วมเสวนาทั้ง 15 คนทราบดีหรือไม่ว่ามีหัวข้อเสวนาอะไรบ้าง พยานตอบ ทราบดี 

 

งานเริ่มขึ้นกี่โมง พยานตอบ 13.00 น. โดยประมาณ  เริ่มเเรกพยานเป็นคนพูดก่อนเปิดงานประมาณ 15 นาที เเละได้โยงให้ผู้เข้าเสวนาเเนะนำตัวทุกคน หลังจากการพูดคุยงานเสวนามีการเเลกเปลี่ยน

 

ผู้เข้าร่วมประชุม 1 ใน 15 คน มีจำเลยร่วมประชุมด้วย อัยการถาม ตอนจำเลยลุกขึ้น จำเลยพูดว่าอย่างไรบ้าง พยานตอบ ตอนนั้นจำสิ่งที่จำเลยพูดไม่ได้จริง ๆ พยานได้เบิกความขยายต่อว่าก่อนเริ่มการเสวนามีการเเจ้งเเล้วว่าในงานจะมีเจ้าหน้าที่มาร่วมสังเกตุการณ์ด้วย ดังนั้นตามวิสัยทัศน์ของพยานเเล้ว ไม่คิดว่าจำเลยจะพูด เพราะมีเจ้าหน้าที่อยู่ร่วมในงานด้วย 

 

อัยการถามต่อว่า พยานเคยรู้จัดจำเลยมาก่อนหรือไม่ พยานตอบว่า ไม่เคยรู้จัก ทราบหรือไม่ว่าจำเลยรู้จักงานเสวนานี้มาจากไหน พยานตอบ ไม่ทราบว่าจำเลยทราบข่าวของงานเสวนามาจากเเหล่งไหนเหมือนกัน พยานเบิกความต่อว่า หลังจากการเกิดเหตุการณ์ พยานได้เข้าไปพบ สน.สุทธิสารเพื่อไปให้ปากคำ โดยมีการบันทึกเสียงของการให้การ เบิกความจบ พยานมีเอกสารของบันทึกการสอบปากคำยื่นให้ทนายดูก่อนนำไปให้ศาลดู 

 

อัยการถาม ตอนที่สอบปากคำ เจ้าหน้าที่ถามพยานหรือไหม ว่าเห็นด้วยกับสิ่งที่จำเลยพูดในที่ประชุมหรือไม่ พยานบอก ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่จำเลยพูด ต่อมาอัยการยืนเอกสารให้พยานดูเเล้วชี้ที่ความตอนหนึ่งบนกระดาษพร้อมถามพยานว่า ที่จำเลยบอกว่าระบอบกษัตริย์นั้น เขาหมายถึง รัชกาลไหน พยานตอบ รัชกาลที่ 9 

 

ตอบทนายจำเลย 

 

ทนายจำเลยถามสมคิดว่า จบการศึกษาที่ไหน สมคิดเบิกความตอบว่า จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 ที่โรงเรียนบ้านตาก จังหวัดตาก ทนายถามต่อว่าขณะเกิดเหตุพยานเป็นอะไรอยู่ พยานตอบ เป็นว่าที่หัวหน้าพรรค ก่อนหน้านั้นพยานทำอะไรบ้าง พยานตอบว่า เป็นสมาชิกรองสภาจังหวัดตาก เป็นระยะเวลา 5 ปี ตั้งเเต่ พ.ศ. 2528 - 2533 เเละเคยสมัครเป็น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร  4 ครั้ง มีชีวิตเกี่ยวข้องกับการเมืองมาโดยตลอด 

 

ทนายถามสมคิดว่า  เคยเป็นสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญหรือไม่ พยานตอบ ไม่เคย ทนายถามต่อว่า ในวันจัดเสวนา ได้มีหนังสือส่งไปยังผู้เข้าร่วมคนไหนบ้างหรือไม่ พยานบอกต้องถามเลขาธิการ เพราะตนไม่ทราบเรื่องการทำเอกสาร 

 

ทนายถามต่อว่า ได้ปรึกษาหารือกันหรือไม่ว่าจะเชิญใครบ้าง พยานตอบมีการเชิญหลายภาคส่วน เช่น ประชาชน อดีตนักการเมือง ในงานมีการออกสื่อวิทยุเเละมีนักข่าวทำการบันทึกวีดีโอ ทนายถามมีตำรวจมาสังเกตุการณ์ทั้งหมดกี่คน พยานตอบว่า มีเจ้าหน้าที่ตำรวจมาสังเกตุการณ์ 4 คน

 

ทนายถาม เจ้าหน้าที่ตำรวจใส่ชุดนอกเครื่องเเบบหรือในเครื่องเเบบ พยานตอบว่า เห็นเจ้าหน้าที่นอกเครื่องเเบบมาร่วมประชุม 4 ท่าน ข้างนอกห้องมีใส่เครื่องเเบบเต็มยศ 

 

ทนายจำเลยถามพยาน มีคนเข้าร่วมประชุมทั้งหมด 15 คน เเต่เมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ เขาจึงกลับไปใช่หรือไม่ พยานตอบ ใช่ครับ 

 

ทนายจำเลยเเถลงหมดคำถาม  ศาลนัดสืบพยานครั้งต่อไป วันที่ 8 มีนาคม 2560 ตามที่คู่ความได้ตกลงกัน 

 

8 มีนาคม 2560

 

19 พฤษภาคม 2560

 

พยานโจทก์ไม่มาศาล จึงเลื่อนสืบพยานโจทก์ปากถัดในวันที่ 8 สิงหาคม 2560 เวลา 08.30 น.

 

24 เมษายน 2561

นัดสืบพยานจำเลย

 

27 มกราคม 2563

 

นัดพร้อม

 

ศาลอาญานัดบัณฑิตมาพบในวันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2563 เพื่อฟังวันนัดคำพิพากษาอีกครั้ง

 

17 กุมภาพันธ์ 2563

 

นัดพร้อม

 

เวลาประมาณ 09.00 น. ศาลออกนั่งพิจารณาคดี ทนายจำเลยแถลงต่อศาลว่าจำเลยป่วยเป็นไข้ และมีอาการเจ็บคอ ไม่สามารถเดินทางมาที่ศาลได้ จึงขอเลื่อนนัดการพิจารณาคดีออกไป อัยการไม่คัดค้านคำแถลงของทนายจำเลย

 

ศาลเลื่อนวันนัดพร้อมออกไปเป็นวันที่ 21 เมษายน 2563 

 

7 เมษายน 2563

 

ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนให้ข้อมูลว่าศาลอาญาเลื่อนนัดพร้อมคดีนี้ออกไปเป็นวันที่ 13 กรกฎาคม 2563 เนื่องจากในเดือนเมษายนสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโควิด 19 ในประเทศยังน่าเป็นห่วง

 

25 สิงหาคม 2563

 

นัดฟังคำพิพากษาศาลชั้นต้น

 

ที่ศาลอาญา ห้องพิจารณาคดีที่ 809

เวลาประมาณ 09.20 น. บัณฑิต เดินทางมาถึงห้องพิจารณาคดีโดยมีทนายความ และผู้มาให้กำลังใจรออยู่ที่ห้องพิจารณาคดีแล้ว

 

เวลาประมาณ 09.33 น. ศาลเริ่มพิจารณาคดี และเรียกให้บัณฑิตยืนขึ้นฟังคำพิพากษาทันทีโดยระหว่างนั้นมีจำเลยคดีอื่นอยู่ในห้องพิจารณาคดีด้วย คำพิพากษาของศาลพอสรุปได้ว่า

 

พิเคราะห์พยานหลักฐานแล้วเห็นว่า ในวันเกิดเหตุจำเลยได้พูดจบเพียงประโยคที่หนึ่ง และกำลังจะเริ่มพูดประโยคที่สอง แต่ยังไม่ทันได้พูด ก็ถูกควบคุมตัวและหยุดพูด ข้อความตามคำฟ้องเป็นเพียงประโยคและวลีที่ยังไม่จบ พฤติการณ์ดังกลาวยังไม่ชัดแจ้งเพียงพอว่าการกระทำของจำเลยเป็นการหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ฯ

 

อีกทั้งพยานโจทก์ที่เป็นพยานผู้จับกุมซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ทหารและตำรวจ เบิกความประกอบภาพเคลื่อนไหวบันทึกเหตุการณ์ว่า สาเหตุที่จับกุมจำเลยเนื่องจากปรึกษากันเองเห็นว่า ถ้อยคำที่จำเลยพูดน่าจะเป็นการดูหมิ่น หมิ่นประมาท หรืออาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ฯ

 

รวมไปถึงพยานโจทก์ที่มาเบิกความแสดงความคิดเห็นว่าจำเลยกระทำความผิดก็เป็นการตีความและเป็นวิเคราะห์เองของพยานโจทก์เท่านั้น จึงถือว่าพยานโจทก์มีความน่าสงสัยตามสมควร จึงต้องยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้จำเลย พิพากษาให้ยกฟ้องจำเลย