ฐานข้อมูลคดี

31 ธันวาคม 2557 

 

เวลาประมาณ 20.00 น.  วัยรุ่นชาวไทใหญ่หนึ่งคน กับวัยรุ่นชาวลาหู่อีกหนึ่งคน ทะเลาะกันบริเวณที่เติมเงินมือถือ วัยรุ่นชาวลาหู่สู้ไม่ได้ วิ่งหนีกลับไปที่หมู่บ้านกองผักปิ้ง ส่วนวัยรุ่นชาวไทใหญ่ ไปคุยกับกลุ่มคนที่เข้าใจกันว่าเป็นเจ้าหน้าที่ทหาร และโกหกทำนองว่า วัยรุ่นชาวลาหู่เอามีดไปไล่ฟัน กลุ่มเจ้าหน้าที่จึงตามเข้าไปที่หมู่บ้าน 

 

ขณะนั้นมีชาวบ้าน 7 คน กำลังนั่งผิงไฟคุยกันอยู่บริเวณสนามในหมู่บ้าน ในจำนวนนั้นมีเด็กชายชั้นประถม วัยรุ่น และหญิงสูงอายุอีก 1 คน ชาวบ้านเห็นกลุ่มชายแปลกหน้า 5 คน แต่งกายคล้ายเจ้าหน้าที่ทหารครึ่งท่อน เดินทางเข้าหมู่บ้านโดยรถกระบะยี่ห้อเชฟโรเลต สีดำ 4 ประตู และมอเตอร์ไซต์อีก 1 คัน 

ชายคนหนึ่งในกลุ่มซึ่งสวมเสื้อกันกระสุน เดินเข้ามาไล่ตบหน้าชาวบ้านทีละคน แล้วพูดว่า “พี่มึงอยู่ไหน” ชาวบ้านมองเห็นหน้าคนที่ตบพวกเขาไม่ชัด เนื่องจากแสงไฟของรถส่องมาทางชาวบ้าน เด็กคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ด้วยและโดนตบรู้สึกกลัวจนร้องไห้และวิ่งหนีกลับบ้านไป

 

เมื่อเกิดเหตุการณ์ ชาวบ้านหลายคนในละแวกใกล้เคียงเริ่มออกมามุงดู และวิพากษ์วิจารณ์ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นาแส ผู้นำชุมชนเข้ามาดูเหตุการณ์ด้วย 

 

หลังจากนั้น ชายที่แต่งกายคล้ายทหารคนหนึ่งเล่าให้ชาวบ้านฟังว่า เกิดเหตุวัยรุ่นไทใหญ่ กับ ลาหู่ ทะเลาะและเอามีดไล่ฟันกัน พวกตนตั้งใจจะเข้ามาจับวัยรุ่นลาหู่ โดยเข้าใจว่าหนึ่งในคนที่นั่งอยู่เป็นวัยรุ่นลาหู่คนนั้น แต่ชาวบ้านที่กำลังล้อมวงกันอยู่นั้นยืนยันพวกตนไม่ใช่วัยรุ่นที่ชายผู้นั้นอ้างถึง

 

ประมาณ 10 นาทีต่อมา รถทหารเข้ามาในหมู่บ้าน เจ้าหน้าที่ทหารในเครื่องแบบประมาณ 5 นาย เดินเข้ามาดูเหตุการณ์ ชายคนที่แต่งกายคล้ายทหารคนหนึ่งพุดขึ้นว่า “ที่มาเมื่อครู่ไม่ใช่ทหารนะ อย่าใส่ร้ายทหาร นี่ ทหารจะต้องใส่ชุดแบบนี้” ระหว่างนั้นชายกลุ่มแรกที่เข้ามาทำร้ายชาวบ้านยังคงอยู่ที่เดิม

 

เจ้าหน้าที่ทหารที่เพิ่งมา กล่าวกับชาวบ้านว่า “ไม่มีอะไรแล้ว กลับไปฉลองปีใหม่ได้แล้ว” ชายคนที่ทำท่าจดบันทึกพูดต่อว่า “พรุ่งนี้เช้า 9 โมง ให้ไปคุยกันที่บ้านผู้ใหญ่บ้านไทใหญ่ หมู่ 1” 

 

ชาวบ้านเชื่อว่าชายที่แต่งกายคล้ายทหารที่ทำร้ายพวกตนเป็น เจ้าหน้าที่ทหาร เพราะพวกเขาดูจะสนิทสนมกับทหารที่ตามมาภายหลัง นอกจากนี้ เมื่อเจ้าหน้าที่ทหารเข้ามาในหมู่บ้าน กลุ่มชายแปลกหน้าก็ไม่ได้ออกไปจากพื้นที่ เจ้าหน้าที่ทหารเองก็มิได้ดำเนินการเอาผิดคนกลุ่มนั้น 

 

1 มกราคม 2558 

 

เวลาประมาณ 9.00 น. ชาวบ้านกองผักปิ้ง ประมาณ 50-60 คน นำโดยนาแส ผู้นำชุมชน รวมทั้ง ไมตรี เดินทางเข้าพบกับเจ้าหน้าที่ทหารที่บ้านผู้ใหญ่บ้าน ม.1 ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ เมื่อไปถึงสถานที่พบเจ้าหน้าที่ทหารอยู่เพียง 1 นาย ไมตรีถ่ายวิดีโอเก็บภาพเหตุการณ์ที่ชาวบ้านเดินทางมาพบทหารครั้งนี้ไว้ด้วย

 

ผู้นำชุมชนเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่นำตัวกลุ่มคนที่เดินทางเข้าไปในหมู่บ้านและก่อเหตุตบหน้าชาวบ้านเมื่อวันก่อนออกมาพบ เจ้าหน้าที่ทหารบอกว่าไม่มีคนตบหน้าชาวบ้าน และถามว่าใครเป็นผู้ตบหน้า การเจรจาใช้เวลา 4 ชั่วโมงเศษ 

 

การเจรจาเริ่มตึงเครียดมากขึ้นและไม่มีทีท่าจะหาข้อสรุปร่วมกันได้  ฝ่ายเจ้าหน้าที่ทหารยืนยันว่าไม่ได้ทำ ไม่ได้ตบหน้าชาวบ้าน  ขณะที่ฝ่ายชาวบ้านก็ยืนยันว่า เจ้าหน้าที่รู้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนทำ เพราะคนกลุ่มนั้นดูเหมือนมาด้วยกันกับทหาร 

 

วัยรุ่นไทใหญ่ที่เป็นคู่กรณีถูกตามตัวมาเพื่อมาชี้ตัวว่าใครเป็นคนตบหน้าชาวบ้าน แต่เขาก็กลัวและไม่กล้าชี้ตัว

 

ระหว่างนั้น เจ้าหน้าที่ทหารซึ่งดำรงตำแหน่งหัวหน้าชุดบ้านนะเหนือ ได้กล่าวขอโทษชาวบ้าน แต่ชาวบ้านซึ่งเกิดอารมณ์ไม่พอใจการเจรจาก็ไม่ยินยอมจบเรื่อง ชาวบ้านยืนยันให้นำตัวผู้กระทำผิดมาขอโทษ ไม่เช่นนั้นชาวบ้านก็ขอเรียกร้องให้ทหารชุดที่มีปัญหากับชาวบ้านย้ายออกไปจากพื้นที่ และสับเปลี่ยนทหารชุดใหม่มาแทน เพราะทะเลาะกันไปแล้ว ไม่อยากให้อยู่ในพื้นที่อีก ทหารก็ไม่ยอม การเจรจาจึงล้มเหลว ไม่มีข้อตกลงใดๆ

 

หลังการเจรจา ชาวบ้านดูคลิปวิดีโอการเจรจาที่ไมตรีถ่ายไว้ และตกลงกันให้นำไปเผยแพร่ในสื่อออนไลน์ ไมตรีนำวิดีโอดังกล่าวมาโพสต์ที่หน้าเฟซบุ๊กส่วนตัวของเขาในเวลาประมาณ 20.00 น.

 

2 มกราคม 2558

  

ในช่วงค่ำ ผู้ใหญ่บ้านบอกให้ชาวบ้าน ขอให้ลบวิดีโอคลิป และสอบถามว่าใครเป็นคนโพสต์ ตอนนี้เจ้าหน้าที่ทหารกำลังตามหาตัวผู้โพสต์คลิป ไมตรีและชาวบ้านจึงลบคลิปดังกล่าวออก แต่ก็ทราบว่ามีคนแชร์ไปมากแล้ว

 

4 มกราคม 2558 

 

ทหารนัดชาวบ้านพูดคุยปรับความเข้าใจ ชาวบ้านรวมตัวที่ศาลา พบว่าเจ้าหน้าที่ทหารเตรียมโต๊ะรับลงทะเบียน ให้ชาวบ้านทุกคนลงนามเข้าร่วมประชาคม เมื่อชาวบ้านเห็นว่าเป็นใบลงนาม “ประชาคม” จึงบอกว่าจะลงชื่อโดยไม่ทราบวัตถุประสงค์ไม่ได้

 

เจ้าหน้าที่ทหารบอกว่าเป็นเพียงใบลงทะเบียนเพื่อนับว่ามีชาวบ้านร่วมกิจกรรมครั้งนี้กี่คนเท่านั้น และได้ขีดฆ่าคำว่า "ประชาคม" เปลี่ยนเป็น "ประชุม" ตามคำขอของชาวบ้าน แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็ไม่กล้าลงชื่อ และขอลงชื่อภายหลังเข้าฟังข้อมูลในการประชุม 

 

ในที่ประชุม เจ้าหน้าที่ทหารอธิบายว่า การประชุมครั้งนี้ มาปรับทัศนคติชาวบ้าน เพื่อยืนยันว่าทหารยังสามารถอยู่ร่วมกับประชาชนได้ หากประชาชนมีคำถามใด ๆ หรืออยากให้ทหารปรับตัวอย่างไรให้แสดงความคิดเห็นมา 

 

เด็กหนุ่มลาหู่ที่อ้างว่าถูกชายแต่งกายด้วยชุดทหารตบหน้ากล่าวทำนองว่า เหตุใดจึงไม่มีการนำตัวคนทำความผิดมาลงโทษ ทหารตอบว่าได้ทำการสอบสวนแล้วแต่ไม่พบว่าทหารเป็นผู้กระทำผิด 

 

หลังการประชุม ตำรวจแจ้งชาวบ้านว่า ทหารแจ้งความเอาผิดกับคนโพสต์คลิป ในข้อหาตามพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 ไมตรีและชาวบ้านราว 30 คน เดินทางไปสอบถามเจ้าหน้าที่ตำรวจที่สถานีตำรวจภูธรนาหวาย เจ้าหน้าที่ยอมรับว่ามีผู้แจ้งความจริง แต่ยังไม่ได้ติดตามเรื่อง กลุ่มชาวบ้านจึงแจ้งลงบันทึกประจำวันว่าเกิดกรณีเจ้าหน้าที่ทหารตบหน้าชาวบ้านจริง และผ่านการเจรจาตกลงกันแล้ว โดยผู้นำชุมชนเป็นตัวกลางเจรจา แต่ไม่ทราบว่าเหตุใดจึงแจ้งความกันอีก

 

11 กุมภาพันธ์ 2558

 

ร.ต.อ.สงวน มีกลิ่น พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรนาหวาย อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่  เรียกตัวไมตรี เข้ารับทราบข้อกล่าวหาและสอบคำให้การที่สถานีตำรวจภูธรนาหวาย พร้อมแจ้งข้อกล่าวหาความผิดตามพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ พ.ศ.2550 นำข้อมูลเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ ทำให้เกิดความเสียหายต่อผู้อื่น 

 

ไมตรีให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา ยืนยันว่าไม่ได้มีเจตนาจะทำให้เจ้าหน้าที่ทหารเสียหาย แต่ขอไปให้การรายละเอียดในชั้นศาล ไมตรีได้รับการปล่อยตัวโดยไม่ต้องวางเงินประกัน

 

26 มีนาคม 2558

 

พนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรนาหวาย อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ ส่งสำนวนคดีให้พนักงานอัยการ

 

7 พฤษภาคม 2558

 

พนักงานอัยการมีความเห็นสั่งฟ้อง ไมตรียื่นคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวโดยวางหลักทรัพย์เป็นเงินสด 50,000 ศาลนัดพร้อมในวันที่ 3 สิงหาคม 2558

 

3 สิงหาคม 2558

 

ศาลจังหวัดเชียงใหม่นัดสอบคำให้การคดีไมตรี โดยไมตรีให้การปฏิเสธ จากนั้นทางอัยการโจทก์ ได้ขอพูดคุยเพื่อให้มีนัดสมานฉันท์คดี เพราะเห็นว่าการดำเนินคดีจะมีผลเสียทั้งสองฝ่าย ทางทนายแจ้งว่าจำเลยมีภาระที่ผูกพันกับชาวบ้าน มีสถานะเป็นตัวแทนชาวบ้านที่ถูกกระทำอยู่ จึงต้องกลับไปหารือถึงแนวทางคดีก่อน

 

 

คู่ความนัดสมานฉันท์คดีวันที่ 10 กันยายน 2558
 

สืบพยานโจทก์ปากที่สอง: จ่าสิบเอกสิระ ชัยเสน ทหารที่อยู่ร่วมในวันนัดเจรจาและเห็นจำเลยถ่ายคลิปวีดีโอ

 

จ.ส.อ.สิระเบิกความว่า พยานเป็นนายสิบปฏิบัติการ ขณะปฏิบัติหน้าที่ที่หมวดการทางบ้านเจียจัน ตำบลเมืองนะ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ เวลาประมาณ 09.00 น. ของวันที่ 1 มกราคม 2558 ได้รับแจ้งจากจ่าสิบเอกทวี ฤทธิ์ทวี ผู้บังคับบัญชา ให้ไปร่วมเจรจากับชาวบ้านที่ที่ทำการผู้ใหญ่บ้านหมู่ 1 ตำบลเมืองนะ พยานได้ไปกับจ่าสิบเอกมานพ ปานวิเศษ และจ่าสิบเอกอนุวัฒน์ ทองศรี โดยรถจักรยานยนต์ เมื่อไปถึงพบว่ามีรถของทหารจากกองพันทหารม้าที่ 24 จอดอยู่ 

 

จ.ส.อ.สิระ เล่าว่า ในการประชุมนั้น ตนอยู่ข้างนอกไม่ได้เข้าไปร่วมเจรจาแต่สังเกตการณ์อยู่ภายนอกอาคาร เห็นจำเลยกำลังบันทึกวิดีโออยู่ แต่ไม่สังเกตเห็นหรือได้ยินว่าจำเลยพูดอะไรบ้าง ได้ทราบเพียงจากเพื่อนทหารและชาวบ้านว่าจำเลยกล่าวหาว่าทหารไปทำร้ายประชาชนในหมู่บ้าน พยานไม่เห็นว่ามีเจ้าหน้าที่คนใดถูกชี้ตัวยืนยันว่าเป็นผู้เข้าไปตบตีชาวบ้านในการประชุมครั้งนั้น  จนกระทั่ง วันที่ 2 มกราคม 2558 ได้ทราบจากเจ้าหน้าที่ทหารบ้านอรุโณทัยว่า มีการเผยแพร่คลิปเหตุการณ์การประชุมนั้นทางอินเทอร์เน็ต

 

จ.ส.อ.สิระ ตอบทนายถามค้านว่า ด้านนอกอาคารที่ทำการผู้ใหญ่บ้านมีเจ้าหน้าที่ทหารอื่นอีก 3-4 นายอยู่กับพยาน และไม่ได้ยินว่าการเจรจาดำเนินไปอย่างไร ไม่เห็นว่ามีการชี้ตัวทหารหรือไม่ ทั้งไม่ทราบว่ามีการนำตัวคาร์ฟหรือเด็กไทยใหญ่มาในที่ประชุม พยานไม่ได้ใช้เฟซบุ๊ก ข้อมูลเกี่ยวกับการเผยแพร่คลิปวิดีโอของจำเลยนั้นพยานทราบจากผู้อื่น ไม่ได้เปิดเว็บไซต์เข้าไปดูด้วยตนเอง นอกจากไมตรีแล้ว ชาวบ้านคนอื่นๆ ในที่ประชุมต่างเรียกร้องให้หาตัวคนที่ทำร้ายชาวบ้านมารับผิดชอบด้วยกันทั้งสิ้น ส่วนในบันทึกคำให้การที่ระบุว่า ‘เมื่อข้าฯ กับพวกไปถึงที่เกิดเหตุ’ นั้นไม่ถูกต้องตามข้อเท็จจริง ในคืนเกิดเหตุพยานไม่ได้ไปที่บ้านกองผักปิ้งด้วย

 

โจทก์ถามติงว่า พยานทราบได้อย่างไรว่าไม่มีการชี้ตัวผู้ที่เข้าไปทำร้ายชาวบ้านทั้งที่พยานไม่ได้เข้าไปร่วมในการเจรจา พยานให้การใหม่หลังจากอัยการโจทก์ถามย้ำคำถามเดิมนี้หลายครั้งว่า ที่ทราบได้นั้นเพราะตนเดินเข้าออกในที่ประชุมไม่ได้ยืนประจำอยู่นอกอาคารตลอดเวลา

 

สืบพยานจำเลยปากที่หนึ่ง: ไมตรี จำเลย เบิกความในฐานะพยาน

 

ไมตรี จำเลยในคดีนี้ เบิกความว่า มีอาชีพจำหน่ายโทรศัพท์มือถือ เป็นครูสอนศาสนาและรับซ่อมคอมพิวเตอร์ จบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และจบศาสนศาสตร์ซึ่งเกี่ยวกับการสอนศาสนาจากอำเภอแม่สาย เคยเดินทางไปทำหน้าที่สอนศาสนาในหลายพื้นที่ เช่น จังหวัดภูเก็ต อำเภอเชียงแสน อำเภอแม่สาย ต่อมาได้เข้าร่วมโครงการอบรมเกี่ยวกับการทำสื่อในโครงการนักข่าวพลเมืองของสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส จึงกลับมาที่ชุมชนเพื่อผลิตสารคดี เคยปฏิบัติหน้าที่เป็นตัวแทนชุมชนทั้งในกิจกรรมระดับประเทศและระดับนานาชาติ เคยทำงานให้กับสโมสร "พื้นที่นี้ดีจัง" ซึ่งเป็นกิจกรรมส่งเสริมสุขภาวะให้เด็กและเยาวชนในพื้นที่เช่น เยาวชนที่เสพยาเสพติด นอกจากนี้ยังได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิเพื่อนไร้พรมแดนในด้านการผลิตสื่อด้วย จำเลยไม่เคยร่วมชุมนุมทางการเมืองและไม่เคยมีปัญหาความขัดแย้งกับเจ้าหน้าที่

 

ไมตรี เบิกความว่า มีเฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อบัญชีว่า SaveLahu ซึ่งมีความหมายว่า ปกป้องชุมชนลาหู่ เป็นเฟซบุ๊กที่ใช้ในการเผยแพร่ข่าวสาร เหตุการณ์และกิจกรรมเกี่ยวกับชนเผ่าละหู่ซึ่งมีถิ่นที่อยู่อาศัยทั่วไทย

 

ไมตรี เล่าว่า ในคืนวันที่ 31 ธันวาคม 2557 ขณะกลับจากการช่วยงานคริสตจักรในกิจกรรมเกี่ยวกับเด็กที่ชุมชนแกน้อยเพื่อมาร่วมฉลองปีใหม่ในหมู่บ้านกองผักปิ้ง โดยจะเป็นการสนทนาธรรมะตลอดทั้งคืนจนถึงเช้าวันปีใหม่ มีการก่อไฟ ปรุงอาหารเพื่อรับประทานกัน เวลาประมาณ 20.00 น. ได้ยินเสียงโวยวายคล้ายจากกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังดื่มเหล้าดังมาจากลานเอนกประสงค์ซึ่งไม่ไกลจากโบสถ์ เบื้องต้นเข้าใจว่าเป็นเหตุทะเลาะวิวาท ต่อมาเห็นรถของทหารผ่านเข้ามาในซอยข้างโบสถ์ เจ้าหน้าที่ซึ่งอยู่ในรถตะโกนถามว่า ‘ตรงนี้ทำอะไรกัน’ จำเลยตอบไปว่า ‘กำลังฉลองปีใหม่’ จากนั้น ขณะที่รถกำลังถอยกลับไปที่ลาน จำเลยรีบเดินจนไปถึงก่อน และได้เห็นชาวบ้านกำลังยืนพูดคุยอยู่คล้ายว่าเหตุการณ์บางอย่างได้สิ้นสุดลงแล้ว เห็นทหารบางคนซึ่งจำหน้าไม่ได้ และเห็นทหารสวมเสื้อเกราะพกอาวุธปืนยาวไม่ทราบชนิด เมื่อถามชาวบ้านว่าเกิดอะไรขึ้นจึงเข้าใจว่ามีทหารมาตบหน้าเด็กและคนแก่ สักพักจำเลยจึงเดินกลับมาที่โบสถ์ได้ยินคนหนึ่งในรถตะโกนบอกว่า ‘ไม่มีอะไรแล้วกลับไปฉลองปีใหม่ได้’ 

 

ไมตรีเล่าว่า ขณะอยู่ในโบสถ์ในคืนนั้น ไพรนภาซึ่งเป็นผู้บันทึกวิดีโอในเหตุการณ์ชุลมุนซึ่งเกิดขึ้นก่อนจำเลยเดินทางไปถึงจุดเกิดเหตุไว้ได้นำคลิปมาให้ดู ซึ่งบันทึกไว้ด้วยโทรศัพท์มือถือ ในคลิปนี้ ปรากฏชายคนหนึ่งพกอาวุธปืนสั้นไว้ที่บริเวณเอว จำไม่ได้ว่าสวมเครื่องแบบหรือไม่  

 

ชาวบ้านขอให้จำเลยบันทึกวิดีโอในวันต่อมาซึ่งเป็นการเดินทางไปเจรจาที่ที่ทำการผู้ใหญ่บ้านหมู่ 1 ตำบลเมืองนะ เพราะต่างทราบโดยทั่วไปว่าจำเลยบันทึกภาพกิจกรรมในหมู่บ้านและเผยแพร่ในเฟสบุ๊กเป็นปกติอยู่แล้ว ตอนแรกจำเลยปฏิเสธเพราะเหนื่อยล้าแต่ในที่สุดก็ร่วมเดินทางไปกับชาวบ้าน โดยเริ่มบันทึกวิดีโอตั้งแต่ออกเดินทางจากหมู่บ้าน เมื่อไปถึงเห็นจ่าสิบเอกมานพก่อน สักพักจึงได้พบกับผู้ใหญ่บ้านที่อยู่ในอาการมึนงงอยู่ ชาวบ้านอธิบายแก่ผู้ใหญ่บ้านว่า เหตุที่เดินทางมาพร้อมกันนี้เพราะเหตุการณ์ในคืนก่อนที่มีเด็กและคนแก่ถูกทำร้าย โดยมีนาแสเป็นผู้นำฝ่ายชาวบ้านในการเจรจา ซึ่งจ่าสิบเอกมานพยืนยันว่าไม่มีการทำร้ายใครตามที่กล่าวหา ทั้งให้ชี้ตัวคนที่ทำร้ายชาวบ้าน ซึ่งชาวบ้านบอกไม่สามารถจดจำใบหน้าได้เพราะถูกสั่งให้ก้มและใช้ปืนจ่อศีรษะขณะถูกตบ เมื่อจะลุกขึ้นก็มีคนกดให้นั่งลง จ่าสิบเอกมานพจึงไปเชิญผู้บังคับบัญชามาร่วมในการเจรจา ซึ่งเมื่อเดินทางมาถึงจำเลยสังเกตเห็นว่า เจ้าหน้าที่บางคนยังอยู่ในอาการมึนงงว่าเกิดเหตุการณ์อะไรในวันดังกล่าว นาแสจึงพยายามอธิบายว่า ชาวบ้านเรียกร้องให้เจ้าหน้าที่ทหารนำคนที่ทำร้ายออกมากล่าวขอโทษ เจ้าหน้าที่ปฏิเสธว่าไม่ได้กระทำตามที่ถูกกล่าวหาทั้งยืนยันว่า หากไม่สามารถชี้ตัวได้ก็ไม่สามารถนำตัวผู้กระทำผิดมารับผิดชอบได้ ชาวบ้านบอกว่าคนที่เข้ามาตบชาวบ้านโดยสารมากับรถยนต์กระบะของเจ้าหน้าที่ยี่ห้อเชฟโรเลตสีดำ ดังนั้นชาวบ้านจึงเข้าใจว่าบุคคลดังกล่าวย่อมเป็นเจ้าหน้าที่ทหารด้วย

 

ไมตรี เล่าว่า เนื่องจากในคืนนั้น พบคาร์ฟซึ่งเป็นวัยรุ่นจากบ้านเมืองนะอยู่ในรถคันดังกล่าว จึงมีการตามตัวคาร์ฟมาร่วมในการเจรจาครั้งนี้ซึ่งจำเลยไม่ทราบว่าใครเป็นผู้พามา เมื่อแรกเห็นชาวบ้านก็จำได้ทันทีว่าคาร์ฟคือวัยรุ่นคนเดียวกับที่พบในรถยนต์คันดังกล่าว แต่คาร์ฟมีอาการกังวลกลัวและลังเล ไม่ได้ให้ข้อมูลอะไร ในวันดังกล่าวไม่มีการนำเจ้าหน้าที่ทหารมาให้ชาวบ้านชี้ตัวจริงตามที่ฝ่ายเจ้าหน้าที่กล่าวอ้าง แต่เป็นการเรียกชุดรักษาความปลอดภัยของหมู่บ้าน (ชรบ.) มาให้ชี้ตัวแทนเพราะทหารเป็นผู้บอกกับชาวบ้านว่าคนที่ทำร้ายพวกเขานั้นไม่ใช่ทหารแต่เป็นบุคคลที่แต่งกายคล้ายชรบ. 

 

ไมตรี เล่าว่า ในจังหวะที่คล้ายว่าคาร์ฟกำลังจะบอกอะไรบางอย่าง หัวหน้าชุดก็ถอดหมวกกล่าวขอโทษทันทีซึ่งในตอนนี้ไม่ได้บันทึกวิดีโอไว้ เมื่อเห็นเช่นนั้น ชาวบ้านยิ่งมั่นใจว่าต้องเป็นเจ้าหน้าที่ทหารอย่างแน่นอนที่เข้าไปทำร้าย จึงเรียกร้องให้ผู้กระทำผิดจริงมาขอโทษด้วยตนเองไม่ใช่การขอโทษแทนกันเช่นนั้น โดยเสนอว่า หากไม่สะดวกที่จะกล่าวขอโทษต่อหน้าทุกคนให้ไปขอโทษเป็นการส่วนตัวกับคนแก่ที่ถูกทำร้ายต่อหน้าผู้นำชุมชน แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ไม่สามารถปฏิบัติตามข้อเรียกร้องนี้ได้ นาแสจึงไปเจรจากับเจ้าหน้าที่บริเวณหลังบ้านก่อนออกมาประกาศขอให้ยุติการเจรจา ทุกคนจึงเดินทางกลับบ้าน

 

ไมตรี เล่าต่อว่า หลังจากชาวบ้านกลับถึงหมู่บ้านกองผักปิ้ง สักพักนาแสก็กลับมาและแจ้งกับชาวบ้านว่า ทหารได้ยอมรับแล้วพร้อมให้ดูสำเนาเอกสารที่เป็นข้อตกลงระหว่างทหารกับตัวแทนชาวบ้าน ข้อความในเอกสารนี้ทำให้ชาวบ้านยิ่งเชื่อว่าทหารทำร้ายชาวบ้านจริง ทั้งยังไม่เป็นที่พอใจด้วยเพราะคนที่ถูกทำร้ายไม่ได้ร่วมอยู่ในขณะทำเอกสารฉบับนี้ ชาวบ้านจึงขอให้จำเลยเผยแพร่คลิปวิดีโอที่บันทึกไว้ในเฟซบุ๊กเซฟลาหู่ จำเลยจึงโพสต์คลิปดังกล่าวในวันเดียวกันนั้นและถูกนำไปตัดต่อและเพิ่มข้อความให้ดูรุนแรงขึ้น

 

ไมตรี เล่าด้วยว่า ก่อนเผยแพร่คลิป จำเลยได้โพสต์ข้อความเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ในคืนวันที่ 31 ธันวาคม 2557 มีใจความว่า ‘ขอขอบคุณพระเจ้า เหตุการณ์ได้จบลงแล้วด้วยดี’ ซึ่งผิดไปจากข้อเท็จจริงที่ว่า ขณะนั้นชาวบ้านเองยังไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่

 

ไมตรี เบิกความต่อว่า ในวันที่ 2 มกราคม 2558 นาแสโทรศัพท์หาจำเลยและแจ้งว่าทหารไม่พอใจที่จำเลยเผยแพร่คลิป จำเลยจึงตัดสินใจลบทันทีในคืนนั้น จนวันต่อมา เมื่อกลับเข้าไปดูอีกครั้งจึงพบว่ามีการนำไปแชร์ต่อแล้ว เท่าที่จำได้คนที่แชร์ต่อ คือ เฟซบุ๊กแฟนเพจกูต้องได้ร้อยล้านจากทักษิณแน่ๆ ซึ่งไม่ทราบว่าใครเป็นเจ้าของ ในเอกสารที่เป็นหลักฐานในชั้นตำรวจก็มาจากแฟนเพจนี้ เฟซบุ๊กดังกล่าวปกติแล้วจะโพสต์เกี่ยวกับการเมือง จำเลยให้การกับพนักงานสอบสวนว่า 

 

ส่วนข้อความประกอบคลิปที่ทหารนำไปแจ้งความนั้นเป็นข้อความที่เขียนโดยจำเลยทั้งหมดหรือไม่ ไมตรีตอบว่าจำไม่ได้